Zgrzytnica ostowa
| Agapanthia cardui | |||||
| (Linnaeus, 1767) | |||||
![]() | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Infrarząd | |||||
| Nadrodzina | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina | |||||
| Plemię |
Agapanthiini | ||||
| Rodzaj | |||||
| Podrodzaj |
Agapanthia | ||||
| Gatunek |
zgrzytnica ostowa | ||||
| |||||
Zgrzytnica ostowa (Agapanthia cardui) – gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych (Cerambycidae).
Zasięg występowania
Występuje w południowej i środkowej Europie. Na południu sięga po Gibraltar, Sycylię i południową Grecję[3]. Na północy nie występuje w Skandynawii oraz części krajów położonych nad Bałtykiem, zaś na Wyspach Brytyjskich spotykana tylko wyjątkowo[4].
W Polsce znane są historyczne stanowiska, jednak prawdopodobnie obecnie nie występuje[4].
Budowa ciała
Osiąga 6–14 mm długości ciała. Wierzchołki pokryw zaokrąglone, wzdłuż szwu ciągnie się jasna pręga, zaś cała powierzchnia jest pokryta długa, gęstą szczecinką. Poszczególne człony czułków niebieskie u podstawy i czarne na końcach[4].
Biologia i ekologia
Tryb życia i biotop
Spotykana w suchych, ciepłych miejscach (chętnie na murawach kserotermicznych) porośniętych roślinnością zielną. Imago aktywne od kwietnia lub maja do lipca[4][3].
Odżywianie
Postacie dorosłe żywią się liśćmi roślin zielnych. Larwy żerują wewnątrz łodyg różnych roślin, m.in. z rodzajów barszcz, oset, ostrożeń, sadziec oraz świerzbnica[4][3].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Agapanthia cardui (Linnaeus, 1767), [w:] BioLib.cz [online] [dostęp 2024-04-07] (ang. • cz.).
- ↑ K. Linneusz, Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, wyd. 12, t. 1 cz. 2, Holmiae 1767, s. 632 (łac.).
- 1 2 3 Agapanthia cardui w cerambyx.uochb.cz. [dostęp 2024-04-06].
- 1 2 3 4 5 Zgrzytnica ostowa w Insektarium.net. [dostęp 2024-04-06].
.jpg)