Zhou Dunyi

Zhou Dunyi

Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone 周敦颐 Pismo tradycyjne 周敦頤 Hanyu pinyin Zhōu Dūnyí Wade-Giles Chou Tun-i

Zhou Dunyi (ur. 1017, zm. 1073) – uczony z czasów dynastii Song, uznawany za jednego z prekursorów neokonfucjanizmu.

Był urzędnikiem niższego szczebla. W pracy kierował się zasadą konfucjańskiej sprawiedliwości, wielokrotnie wskazując na nadużycia popełniane przez innych, często wyższych od siebie rangą biurokratów.

Głównym przedmiotem jego dociekań filozoficznych był Wszechświat. Badał jego genezę i zasady nim rządzące. Swoje poglądy zawarł między innymi w krótkim, ok. 250-znakowym eseju Objaśnienie Diagramu Najwyższego Kresu (Taijitu Shuo, 太極圖說) oraz w Tekście objaśniającym Księgę przemian (Tong Shu, 通書). W pierwszym z traktatów wprowadził do filozofii konfucjańskiej spekulacje metafizyczne, interpretując w nowym duchu diagram taijitu, używany dotąd przez taoistów^[1].

Zaliczany do Pięciu Mistrzów początkowego okresu rządów Songów.

• Xinzhong Yao: Konfucjanizm. Wprowadzenie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009. ISBN 978-83-233-2602-1. Brak numerów stron w książce