Ziołosiek czerwonawy
| Phytotoma rutila[1] | |||
| Vieillot, 1818 | |||
.jpg) Samiec | |||
%252C_Esteros_de_Farrapos_National_Park%252C_Rio_Negro%252C_Uruguay.jpg) Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
ziołosiek czerwonawy | ||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 występuje przez cały rok poza sezonem lęgowym | |||
Ziołosiek czerwonawy[3] (Phytotoma rutila) – gatunek małego ptaka z rodziny bławatnikowatych (Cotingidae). Zasiedla centralną i południową część Ameryki Południowej. Niezagrożony wyginięciem.
Zasięg występowania
Phytotoma rutila zasiedla według podgatunku[4]:
- P. r. angustirostris d’Orbigny & Lafresnaye, 1837 – centralna Boliwia do północno-zachodniej Argentyny
- P. r. rutila Vieillot, 1818 – zachodni Paragwaj, północna i wschodnia Argentyna i zachodni Urugwaj
Zamieszkuje zadrzewienia, w tym te typu chaco, skraje lasów i nadbrzeżne zarośla, pampy, niziny aridowe (suche), górskie lasy i zarośla ciernistych krzewów. Spotykany na wysokości 600–3600 m n.p.m.[5]
Morfologia
Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. U samca wierzch ciała szary, ze słabo widocznymi czarnymi pasami. Wierzch głowy czerwony. Ogon i skrzydła czarne. Pokrywy duże II rzędu, zewnętrzne chorągiewki pokryw skrzydłowych oraz lotek II rzędu i zakończenia sterówek białe. Spód ciała czerwony. Boki szare. Dziób czarny, nogi brązowe. Samica z wierzchu szarawa w gęste, czarne pasy, od spodu biaława, także w paski. Skrzydła i ogon także czarne. Wymiary (dla samca): długość ciała 16,5 cm, skrzydło 8,3 cm, ogon 7,6 cm[6]. Masa ciała 30–57 g[5].
Pożywienie
Około 90% pożywienia ziołosieka czerwonawego stanowią liście. Prócz tego zjada również owoce, pączki, kwiaty i nasiona[5].
Lęgi
W ciągu roku wyprowadza 2 lęgi. Składanie jaj pierwszego lęgu ma miejsce w styczniu i lutym, a drugiego od września do grudnia. Jaja są składane w liczbie 2–4. Jaja w kolekcji Muzeum Brytyjskiego mają wymiary 2,1–2,4 x 1,6–1,7 cm. Tło barwy oliwkowoszarej do jasnooliwkowej pokrywają plamki koloru od fioletowobrązowego po jasnobrązowy i lawendowy[7]. Gniazdo mieści się w krzewie, ma kształt kubeczka o średnicy 10–17 cm. Wyściółkę stanowią korzenie i trawa. Inkubacja trwa około 14 dni, wysiaduje jedynie samica. Przez kolejne 17 dni zarówno samica, jak i samiec opiekują się pisklętami[5].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje ziołosieka czerwonawego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako dość pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[2].
Przypisy
- ↑ Phytotoma rutila, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 Phytotoma rutila, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Phytotomini Swainson, 1837 (wersja: 2020-03-09). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-09].
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Cotingas, manakins, tityras, becards. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-06]. (ang.).
- 1 2 3 4 Nicole Bouglouan: White-tipped Plantcutter. Oiseaux-Birds, 13 października 2013.
- ↑ Philip Lutley Sclater: Catalogue of Birds in the British Museum. T. 14. Oligomyodae. 1888, s. 407–408.
- ↑ Eugene William Oates & Savile G. Reid: Catalogue of the collection of birds' eggs in the British Museum. T. 3. Londyn: 1903, s. 224.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).