Zróżnicowane funkcjonowanie pozycji testowej

Zróżnicowane funkcjonowanie pozycji testowej (ang. differential item functioning, w skrócie DIF) – pojęcie z zakresu psychometrii na oznaczenie sytuacji, w której wykonanie przez respondenta zadania w teście psychologicznym zależy nie tylko od poziomu umiejętności owego respondenta, ale także od jego przynależności do określonej grupy społecznej[1]. Termin ten jest zbliżony znaczeniowo do pojęcia stronniczości testu[2].

Powstanie koncepcji DIF

DIF został wprowadzony przez Paula W. Hollanda i Dorothy T. Thayer w publikacji z 1986 r. Differential Item Functioning and the Mantel-Haenszel Procedure. Autorzy zwrócili uwagę na to, że pojęcie zróżnicowanego funkcjonowania pozycji testowej jest bardziej ogólne i zarazem neutralne od pojęcia stronniczości testu. Jest to ważne o tyle, że w wielu sytuacjach, w których ma miejsce DIF, niekoniecznie można mówić o wystąpieniu zjawiska stronniczości testu[3]. Jak to określili Holland i Theyer, badania nad zbliżonymi koncepcjami były prowadzone przez badaczy związanych z Educational Testing Service (Cardall, Coffman, Angoff, Ford, Berk) począwszy od lat 60. XX wieku[4].

Przypisy

  1. ↑ B. Kondratek, M. Grudniewska, Test Mantel–Haenshel oraz modelowanie IRT jako narzędzia wykrywania DIF i opisu jego wielkości na przykładzie zadań ocenianych dychotomicznie. "Edukacja" 2013, 2(122), 34-55.
  2. ↑ E. Hornowska, Testy psychologiczne. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2021, s. 188.
  3. ↑ P. W. Holland, D. T. Thayer, (1986). Differential item functioning and the Mantel‐Haenszel procedure. ETS Research Report Series, 1986(2), s. 1.
  4. ↑ P. W. Holland, D. T. Thayer, (1986). Differential item functioning and the Mantel‐Haenszel procedure. ETS Research Report Series, 1986(2), s. 1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.