Związek Spółdzielni Rolniczych i Zarobkowo-Gospodarczych Rzeczypospolitej Polskiej

Związek Spółdzielni Rolniczych i Zarobkowo-Gospodarczych Rzeczypospolitej Polskiej – zrzeszenie związków spółdzielczych i rewizyjnych powstałe w celu przeprowadzania wymaganych przez ustawy rewizje w spółdzielniach i krzewienia spółdzielczości, a w szczególności popieranie, rozpoznawanie i doskonalenie pracy spółdzielni. Ponadto celem Związku była opieka nad zrzeszonymi spółdzielniami, nadzór nad opracowywaniem ich aktów normatywnych oraz doradztwo prawne.

Siedzibą Związku była Warszawa.

Działalność

Związek Spółdzielni Rolniczych i Zarobkowo-Gospodarczych utworzony został w 1934 r., przejmując funkcje dziewięciu związków wchodzących dotąd w skład Zjednoczenia Związku Spółdzielni Rolniczych Rzeczypospolitej Polskiej i Unii Związków Spółdzielczych[1][2][3].

W skład Związku weszły następujące jednostki:

  • Związek Spółdzielni Zarobkowych i Gospodarczych w Poznaniu,
  • Związek Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych we Lwowie,
  • Patronat Spółdzielni Rolniczych we Lwowie,
  • Związek Spółek Rolniczych w Cieszynie,
  • Związek Rewizyjny Spółdzielni Rolniczych w Warszawie,
  • Związek Spółdzielni Polskich w Warszawie,
  • Związek Rewizyjny Spółdzielni Kółek Rolniczych w Krakowie,
  • Związek Rewizyjny Polskich Spółdzielni Raiffeisena-Stefczyka w Katowicach,
  • Związek Rewizyjny Spółdzielni Rolniczych w Toruniu.

Do statutowych celów Związku należała[4]:

  • opieka nad działalnością spółdzielni i dokonywania rewizji spółdzielni oraz czuwanie nad usuwaniem stwierdzonych błędów i usterek w ich gospodarce,
  • udzielanie pomocy przy zakładaniu spółdzielni i wydawaniu zaświadczeń o celowości powstania spółdzielni,
  • udzielanie rad i pomocy spółdzielniom w sprawach organizacyjnych, prawnych, podatkowych, ubezpieczeniowych, rachunkowych i innych,
  • opracowywanie statutów, regulaminów i instrukcji dla spółdzielni oraz wydawanie i dostarczanie spółdzielniom ksiąg rachunkowych i druków,
  • prowadzenie akcji wychowawczo-społecznej w zakresie spółdzielczości, w szczególności w kierunku budzenia ducha samopomocy i wyrabianie poczucia pełnej odpowiedzialności członków za spółdzielnie,
  • wydawania organu, czasopism fachowych i popularnych oraz innych publikacji związanych z działalnością spółdzielni,
  • opracowywanie i ogłaszanie statystyki spółdzielni zrzeszonych w Związku,
  • reprezentowanie i obrona interesy zrzeszonych spółdzielni.

Władzami Związku były[4]:

  • Walny Zjazd Delegatów,
  • Rada Główna, która spośród siebie wyłaniała Komisję Rewizyjną,
  • Zarząd Główny.

Teren działalności Związku dzielono na okręgi. O utworzeniu okręgu decydowała Rada Związku na wniosek Zarządu Głównego[4].

Przypisy

  1. Związek Spółdzielni Rolniczych i Zarobkowo-Gospodarczych Rzeczypospolitej Polskiej, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-01-17].
  2. Arkadiusz Rozwadowski, Spółdzielczość w Polsce, Ministerstwo Przemysłu, Handlu i Żeglugi, Nakład własny, Londyn 1944.
  3. Remigiusz Bierzanek, Prawo spółdzielni w zarysie, PWN, Warszawa 1968.
  4. 1 2 3 Statut Związku Spółdzielni Rolniczych i Zarobkowo-Gospodarczych RP, Warszawa 1934.