Zygmunt Berdychowski
 Bronisław Komorowski i Zygmunt Berdychowski podczas Forum Ekonomicznego (2010) | |
| Data i miejsce urodzenia |
9 września 1960 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł na Sejm I i III kadencji (1991–1993, 1997–2001) |
| Odznaczenia | |
    | |
Zygmunt Władysław Berdychowski (ur. 9 września 1960 w Krynicy) – polski polityk i działacz gospodarczy, więzień polityczny w okresie PRL, poseł na Sejm I i III kadencji, założyciel Fundacji „Instytut Studiów Wschodnich”, himalaista.
Życiorys
W 1987 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. W stanie wojennym zajmował się m.in. drukiem ulotek. W styczniu 1982 został aresztowany z przyczyn politycznych, a w lutym tego samego roku skazany w trybie doraźnym przez Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie na karę 3 lat pozbawienia wolności[1]. Był przetrzymywany zakładach karnych w Nowym Sączu, Załężu i Hrubieszowie[2]. Został uznany za więźnia politycznego przez Amnesty International[2]. Zwolnienie uzyskał w lutym 1983[1]. Kolportował następnie niezależne wydawnictwa, a w latach 1984–1988 był redaktorem i wydawcą podziemnych „Wiadomości Nowosądeckich”[2]. W październiku 1985 został ponownie aresztowany w związku z udziałem w demonstracji w Nowej Hucie i oskarżony o pobicie funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej[1][2]. W czerwcu 1986 został skazany na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby[1]. W listopadzie 1986 Sąd Wojewódzki w Krakowie uchylił ten wyrok i umorzył sprawę[1].
W 1989 był współorganizatorem Niezależnego Sądeckiego Klubu Myśli Politycznej[2]. W tym samym roku wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Rolników Indywidualnych „Solidarność”, w którym przewodniczył krajowej komisji rewizyjnej[2]. Był członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Nowym Sączu oraz pełnomocnikiem Krzysztofa Pawłowskiego ubiegającego się o mandat senatora w wyborach parlamentarnych w 1989[2]. W 1990 został współzałożycielem Sądeckiej Fundacji Rozwoju Wsi i Rolnictwa. W latach 1990–1991 pełnił funkcję pełnomocnika ministra rolnictwa i gospodarki żywnościowej ds. restrukturyzacji mleczarstwa[2].
W latach 1991–1997 należał do Stronnictwa Ludowo-Chrześcijańskiego, w którym pełnił funkcje przewodniczącego zarządu wojewódzkiego w Nowym Sączu i członka prezydium zarządu krajowego[2]. Następnie działał w Stronnictwie Konserwatywno-Ludowym oraz ugrupowaniu SKL-Ruch Nowej Polski. Przewodniczył SKL w województwie małopolskim, wchodził w skład prezydium władz krajowych tej partii[2].
Był posłem na Sejm I kadencji z listy Porozumienia Ludowego oraz III kadencji z listy Akcji Wyborczej Solidarność, wybranym w okręgach nowosądeckich: nr 32 i nr 28. W 2001 zrezygnował ze startu w wyborach do Sejmu z listy Platformy Obywatelskiej, gdy zarzucono mu, iż z jego rekomendacji wiceprzewodniczącym SKL w regionie został Grzegorz Wieczerzak. Ostatecznie wystartował bez powodzenia do Senatu z ramienia KWW Zgoda. Zajął się prowadzeniem własnej działalności gospodarczej. W 2006 został wybrany na radnego gminy Chełmiec z lokalnego komitetu. W październiku 2010 wstąpił do PO[3]. W tym samym roku z jej listy został wybrany na radnego sejmiku małopolskiego[4]. W 2014 nie kandydował w kolejnych wyborach.
Jest założycielem Fundacji „Instytut Studiów Wschodnich”, organizującej cykliczne spotkania polityków i przedsiębiorców z Europy Centralnej i Wschodniej pod nazwą Forum Ekonomiczne. Stanął na czele rady programowej forum.
Uprawia narciarstwo i biegi, ukończył m.in. maraton w Nowym Jorku[5]. Jest pomysłodawcą i organizatorem Festiwalu Biegowego w Krynicy-Zdroju[6]. W lipcu 2015, wspinając się na Denali (McKinley), najwyższy szczyt w Ameryce Północnej, osiągnął Koronę Ziemi[7].
Jego siostra Bogumiła Berdychowska została publicystką i specjalistką od spraw ukraińskich.
Odznaczenia i wyróżnienia
17 sierpnia 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[8]. W tym samym roku wyróżniony został Medalem „Niezłomnym w słowie”[9]. Ponadto otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności (2015)[10], Srebrny Krzyż Zasługi (2003)[11] oraz Brązową Srebrną Odznakę „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” (2009)[12].
Za swoją działalność społeczną i charytatywną otrzymał również m.in. Nagrodę Rzeczpospolitej” im. Jerzego Giedroycia (2009)[13] oraz Nagrodę im. św. Brata Alberta (2007)[14].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Informacje w BIP IPN. [dostęp 2025-03-04].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2025-03-04].
- ↑ Zygmunt Berdychowski wstąpił do PO. money.pl, 4 października 2010. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2012-03-31].
- ↑ Zygmunt Berdychowski: „Na biegach trzeba zarabiać”. festiwalbiegowy.pl, 9 sierpnia 2013. [dostęp 2017-06-09].
- ↑ Festiwal Biegowy na dachu świata! Zygmunt Berdychowski zdobył Mount Everest. festiwalbiegowy.pl, 10 czerwca 2014. [dostęp 2017-06-09].
- ↑ Zygmunt Berdychowski zdobywa Koronę Ziemi. goryonline.com, 6 lipca 2015. [dostęp 2015-07-22].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 107, poz. 1080.
- ↑ Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 2012-03-31].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 1227.
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 10, poz. 149.
- ↑ Postanowienie nr 5/OP/2009 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Dziennik Urzędowy MSWiA, 30 września 2009. [dostęp 2019-01-24].
- ↑ Zygmunt Berdychowski z laurem. rp.pl, 5 listopada 2009. [dostęp 2017-06-09].
- ↑ Fundacja Sądecka – Historia. sadeczanin.info. [dostęp 2017-06-09].
Bibliografia
- Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2012-03-31].