Zygmunt Kulawik
| Pełne imię i nazwisko |
Zygmunt Jan Kulawik | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 stycznia 1921 | ||||||||||||||
| Data śmierci |
1982 | ||||||||||||||
| Wzrost |
172 cm | ||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Zygmunt Jan Kulawik, do 1948 nosił imię Herbert (ur. 3 stycznia 1921 w Świętochłowicach, zm. w 1982 r.[1]) – polski piłkarz, napastnik.
Jest jednym z zaledwie kilku piłkarzy, którzy w reprezentacji Polski grali przed i po wojnie. Debiutował 4 czerwca 1939 w meczu ze Szwajcarią. Był wówczas piłkarzem Śląska Świętochłowice. Ostatni raz zagrał w 1947 (jako zawodnik Polonii Bytom). Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 3 oficjalne spotkania.
Po zakończeniu kariery, został trenerem lokalnych klubów na Górnym Śląsku, w stanie wojennym wyjechał do Niemiec.
Przypisy
- ↑ Zygmunt Kulawik [online], 90minut.pl [dostęp 2020-05-06].
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski Mistrzostwa Polski. Ludzie 1918-1939. 100 lat prawdziwej historii (1), wyd. gia, Katowice 2017, s. 107