Zygmunt Nowicki (prawnik)
| Data i miejsce urodzenia |
22 listopada 1867 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 września 1941 |
| Prezes Sądu Okręgowego w Kielcach | |
| Okres |
od 1917 |
| Konsul Generalny RP w Chicago | |
| Okres |
od 1920 |
| Następca | |
| Senator II RP 1 kadencji | |
| Okres |
od 1922 |
| Odznaczenia | |
Zygmunt Nowicki (ur. 22 listopada 1867 w Pskowie, zm. 25 września 1941 w Warszawie) – polski prawnik, urzędnik sądowy, konsularny, działacz ludowy i społeczny, senator.
Życiorys
Syn Józefa i Marii z domu Sawickiej. Ukończył gimnazjum w Dorpacie (1887), studiował prawo na uniwersytetach w Petersburgu i Odessie, który ukończył w 1889. W latach 90. przebywał w Turkiestanie. Był sędzią pokoju na Sachalinie (1900-), członkiem sądu okręgowego we Władywostoku (1902-), adwokatem, naczelnikiem wydziału prawnego budowy amurskiej kolei żelaznej (ros. Амурская железная дорога) w Czycie (1909-). W 1911 powrócił do Polski, gdzie prowadził gospodarstwo rolne w ówczesnych Słomniczkach pod Krakowem kontynuując działalność adwokacką.
Działacz Narodowej Rady Okręgowej Ziemi Kieleckiej. Członek Centralnego Komitetu Narodowego w Warszawie (VII 1916 – V 1917)[1].
Departament Sprawiedliwości Rady Regencyjnej powołał go na funkcję prezesa Sądu Okręgowego w Kielcach (1917–1919), był szefem sekcji osobowo-organizacyjnej w Ministerstwie Sprawiedliwości (1919-), a następnie przeszedł do służby zagranicznej, gdzie pełnił funkcję pierwszego konsula generalnego RP w Chicago (1920–1922). Senator II RP I kadencji (1922–1927)[2]. Następnie prowadził praktykę notarialną w Warszawie[3].
Pochowany został na Cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie.
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (1939)[4]
- Krzyż Niepodległości (1931)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Przypisy
- ↑ Jerzy Z. Pająk, O rząd i armię. Centralny Komitet Narodowy (1915-1917), Kielce 2003, s. 246 ISBN 83-7133-208-4
- ↑ Zygmunt Nowicki (1867–1941) [online], Miejsko-Gminne Centrum Kultury w Słomnikach [dostęp 2021-12-17].
- ↑ Biogram Biblioteki Sejmowej [online] [dostęp 2021-12-17].
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 13, 1939.