Łuka Mała
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Powierzchnia |
2,12 km² | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 3557 | ||||
| Kod pocztowy |
48215 | ||||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego ![]() | |||||
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |||||
Łuka Mała (ukr. Ма́ла Лука́) – wieś na Ukrainie w rejonie czortkowskim[1] należącym do obwodu tarnopolskiego. Leży nad Zbruczem.
Historia
W XIX wieku należała do Kierzkowskich herbu Krzywda[2]. Na przełomie XIX/XX wieku właścicielką dóbr tabularnych była Nikodema Kieszkowska (żona Jacka Kieszkowskiego)[3][4][5][6][7][8][9].
W II Rzeczypospolitej w powiecie skałackim województwa tarnopolskiego[10]. Stacjonowały tu jednostki graniczne Wojska Polskiego: we wrześniu 1921 w Luce Małej wystawiła placówkę 1 kompania 23 batalionu celnego, a po 1924 w miejscowości stacjonowała strażnica KOP „Łuka Mała”[11].
W 1939 r. wieś liczyła ok. 1600 mieszkańców, z których ok. 25% stanowili Polacy. W kwietniu 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj polską nauczycielkę Marię Klapę[10].
Do 2020 w rejonie husiatyńskim[12].
Przypisy
- ↑ Постанова Верховної Ради України від 17 липня 2020 року № 807-IX "Про утворення та ліквідацію районів" [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12] (ukr.).
- ↑ Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 10. Warszawa, 1907, s. 59.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 112.
- ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 116.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 111.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 102.
- ↑ Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem. Kraków: 1905, s. 84.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 96.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1918, s. 96.
- 1 2 Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 341, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 314. ISBN 83-88973-58-4.
- ↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2025-04-01] (ukr.).
Linki zewnętrzne
- Łuka 6.) Ł.-''Mała'', ws w pow. skałackim, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 809.
- Łuka Mała na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)



