Ōshima
 „Ōshima” w 1882 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
29 sierpnia 1889 |
| Wodowanie |
14 października 1891 |
 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
| |
| Wejście do służby |
31 marca 1892 |
| Wycofanie ze służby |
15 czerwca 1905 |
| Zatonął |
17 maja 1904 |
| Los okrętu |
zatopiony w kolizji |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
630 t |
| Długość |
53,5 m |
| Szerokość |
8 m |
| Zanurzenie |
2,75 m |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania, 2 kotły, 2 śruby, 1216 ihp | |
| Prędkość |
16 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 5 × 120 mm, 5 × 47 mm | |
| Załoga |
130 |
Ōshima (jap. 大島) – kanonierka japońskiej marynarki wojennej, podobna, lecz ulepszona względem poprzedzającego ją typu Maya. Wzięła udział w wojnie rosyjsko-japońskiej, podczas której zatonęła.
Zwodowana w stoczni w Kobe kanonierka była pierwszym zbudowanym w Japonii okrętem wyposażonym w maszyny parowe potrójnego rozprężania[1], skonstruowane w Yokosuce[2]. Jej stalowy kadłub zdradzał wpływy francuskiej myśli konstrukcyjnej, był wyposażony w wyraźny taran, a artylerię rozmieszczono na nadbudówce dziobowej i rufowej, oraz na sponsonach burtowych[1]. Okręt miał 53,5 m długości, 8 m szerokości, a jego zanurzenie wynosiło 2,75 m[1]. S. Suliga jako jedyny podaje, że okręt miał maszynownie osłoniętą lekkim pokładem pancernym o grubości 25 mm[3].
Okręt napędzały dwie maszyny parowe o mocy 1200 hp[1] (1216 ihp[4]); parę dostarczały dwa cylindryczne kotły, a dwie śruby nadawały prędkość 16 węzłów[4]. Zapas węgla wynosił 140 ton[1][4]; kanonierka miała też ożaglowanie typu trójmasztowej barkentyny.
Początkowo „Ōshima” uzbrojona była w cztery armaty kalibru 120 mm i pięć działek Hotchkissa kal. 47 mm[4] (F.T. Jane podaje 8 dział tego kalibru[2]); w późniejszej służbie została przezbrojona w 4 działa kalibru 120 mm, 7 działek kalibru 40 mm i otrzymała jeden karabin maszynowy[4].
Na początku wojny rosyjsko-japońskiej „Ōshima” i „Akagi” weszły w skład zespołu okrętów specjalnych, podporządkowanego 2. Dywizjonowi adm. Kamimury[5]. 5 maja, okręt, wraz z kanonierkami „Akagi”, „Chōkai”, „Maya” i „Uji” ubezpieczał desant sił japońskich na Liaotungu oraz prowadził działania demonstracyjne wzdłuż wybrzeża[6]. 15 maja 1904 roku „Ōshima” znajdowała się w składzie zespołu adm. Masamichi Tōgō, który osłaniał pechowy dywizjon adm. Nashiby, który utracił na rosyjskich minach dwa pancerniki („Hatsuse” i „Yashima”)[7]. Następnie zespół Togo rozpoznał wybrzeża koło Jinzhou[8]. 17 maja w nocy (o 2.30), gdy okręty odkotwiczały w gęstej mgle, „Akagi” staranował „Ōshimę”, która zatonęła bez strat w załodze, którą udało się w całości uratować[9]. Inne źródła podają datę zderzenia na 16 maja, a 17 maja – jako dzień zatonięcia uszkodzonego okrętu[4].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Roger Chesneau, Eugène Kolesnik: Conway’s All the World’s Fighting Ships, 1860–1905. London: Conway Maritime Press, 1979, s. 236. ISBN 0-85177-133-5.
- 1 2 Fred T. Jane: The Imperial Japanese Navy. Londyn: W. Thacker & Co., 1904, s. 74. (ang.).
- ↑ Siergiej Suliga: Japonskij fłot. Korabli Russko-Japonskoj wojny 1904-1905 gg. Wypusk 2 [Японский флот. Корабли русско-японской войны 1904-1905 гг.]. Moskwa: Askold, 1993, s. 35. ISBN 5-85259-077-0.
- 1 2 3 4 5 6 Hansgeorg Jentsura, Dieter Jung, Peter Mickel: Warships of the Imperial Japanese Navy, 1869–1945. Naval Institute Press, 1976, s. 115. ISBN 0-87021-893-X. (ang.).
- ↑ Dyskant 1996 ↓, s. 31.
- ↑ Wilson 1904 ↓, s. 498.
- ↑ Dyskant 1996 ↓, s. 118–119.
- ↑ Wilson 1904 ↓, s. 554.
- ↑ Dyskant 1996 ↓, s. 120.
Bibliografia
- Józef Dyskant: Port Artur 1904. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1996. ISBN 83-11-08517-X.
- Herbert Wrigley Wilson: Japan’s fight for freedom; the story of the war between Russia and Japan. T. 2. London Amalgamated Press, 1904. (ang.).