Stina
![]() Panorama Góry Zamkowej z cerkwią św. Mikołaja w centralnej części Stiny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
3,89 km² |
| Wysokość |
196 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 4348 |
| Kod pocztowy |
24231 |
| Tablice rejestracyjne |
AP / 08 |
Położenie na mapie obwodu winnickiego ![]() | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
| Strona internetowa | |
Stina (ukr. Стіна, pol. hist. Ściana) – wieś na Ukrainie w rejonie tomaszpolskim obwodu winnickiego, centrum rady wiejskiej. Położona na Podolu nad rzeką Rusawą (lewy dopływ Dniestru). Jest ośrodkiem haftu, znanym z czarnych i czerwonych motywów na wyszywankach.
Historia
W rejonie wsi znajdują się ślady prehistorycznego osadnictwa. Według miejscowych podań było tu starożytne miasto o nazwie Iwangród, nie wiadomo przez kogo założone. Wiadomo, że w 1671 r. była tu forteca zwana Jangrod (Janhorod, Iangrod), po której obecnie pozostały jedynie ruiny. W okresie Rzeczypospolitej Obojga Narodów Iangrod a(l)bo Cza(r)ne leżał w województwie bracławskim. Po pokoju buczackim znalazł się przejściowo (1672–1699) pod władzą turecką. W 1586 r. właścicielem miejscowości był Janusz Ostrogski, a następnie Zamoyscy, Koniecpolscy, Lubomirscy, Sobańscy i Mańkowscy. Po II rozbiorze Rzeczypospolitej wieś znalazła się pod władzą rosyjską – w XIX w. w gminie Klębówka (Klembówka, Klembiwka), w powiecie jampolskim guberni podolskiej.
W miejscowości znajduje się cerkiew św. Mikołaja, w której do początków XX w. przechowywano obraz patrona, znaleziony według legendy podczas budowy fundamentów.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Ściana, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 404.
- Stina na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Укрепленный городок Янград на территории села Стена
- Opis wsi ze zdjęciami
- Стена na Wikimapii
- Pogoda w Stinie


