Żukojnie

Żukojnie
Жукойні
Жукойни
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

ostrowiecki

Sielsowiet

Michaliszki

Populacja
• liczba ludności


21
(2019)

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Żukojnie”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Żukojnie”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Żukojnie”
Ziemia54°51′39″N 26°09′55″E/54,860833 26,165278

Żukojnie, Żukojnie Strackie[1] (biał. Жукойні, Żukojni, Жукойні Страцкія, Żukojni Strackija; ros. Жукойни, Żukojni) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Michaliszki, na terenie Rezerwatu Krajobrazowego Jeziora Soroczańskie.

Historia

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie zawilejskim/święciańskim, w gminie Aleksandrya, której władz były siedzibą[2][3]. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920-1922 w składzie Litwy Środkowej.

Od 11 kwietnia 1922[4] leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie święciańskim. Mieścił się tu wówczas Urząd Gminy Aleksandrowo, 9 lutego 1926 przemianowanej na gminę Żukojnie[5].

Podczas II wojny światowej działała tu 5 Wileńska Brygada Armii Krajowej. W styczniu 1944 pod Żukojniami Strackimi stoczyła ona potyczkę z Litwinami, a w lutym 1944 rozbroiła i zlikwidowała 30-osobowy posterunek żandarmerii niemieckiej w Żukojniach Strackich.

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej, następnie w województwie wileńskim

Przypisy

  1. ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  2. ↑ Aleksandrowo (2), pow. święciański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 29.
  3. ↑ Aleksandrya (10), pow. święciański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 20.
  4. ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
  5. ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.