1. deild kvinnur Wysp Owczych

1. Deild

I liga Wysp Owczych
1.deild kvinnur

2023
Państwo	Wyspy Owcze
Dyscyplina	piłka nożna kobiet
Organizator rozgrywek	Związek Piłkarski Wysp Owczych
Data założenia	1985
Przekształcona na zawodową	Nie jest zawodowa
Rozgrywki
Liczba drużyn	8
Puchary	Puchar Wysp Owczych
Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca	B36 Tórshavn (1985)
Obecny zwycięzca	Klasvik IF
Najwięcej zwycięstw	KÍ Klaksvík (23)
Strona internetowa

1. Deild (1. Liga czasem 1.Deild kvinnur, czyli 1. Liga kobieca) – najwyższa w hierarchii rozgrywek ligowych klasa rozgrywek na Wyspach Owczych w piłce nożnej kobiet. Choć Wyspy Owcze są częścią Królestwa Danii, dla organizacji FIFA i UEFA stanowią odrębny podmiot, stąd odrębna liga, związana zarówno z FIFA, jak i UEFA. Co roku swe mecze rozgrywa tam 6 drużyn z różnych miejscowości na archipelagu. Ostatnia zostaje zdegradowana do niższej ligi, natomiast pierwsza dostaje szansę gry w Lidze Mistrzów UEFA Kobiet. Ze względu na trudne warunki pogodowe w zimie, nie rozgrywa się meczów w kolejkach letnich i zimowych. Sezon trwa w jednym roku, od końca marca lub początku kwietnia do września. Każda drużyna rozgrywa po dwadzieścia spotkań, co daje po cztery mecze z każdym z pozostałych klubów piłkarskich. Rozgrywkami zarządza, powstały w 1979 roku, Związek Piłkarski Wysp Owczych.

Pierwsza liga kobiet na Wyspach Owczych rozpoczęła swą działalność w roku 1985, na zupełnie odmiennych zasadach, niż to ma miejsce obecnie. Grało wtedy trzynaście drużyn w dwóch grupach, przy czym GÍ Gøta wystawił wtedy dwa składy – a i b. Dwie najlepsze drużyny, czyli B36 Tórshavn i HB Tórshavn rozegrały w stolicy Wysp Owczych finał, który został wygrany 2-1 przez pierwszy z tychże klubów, co sprawiło, że stał się on pierwszym w historii mistrzem archipelagu w piłce nożnej kobiet. Utworzenie w pierwszym sezonie tychże dwóch grup dało możliwość wytworzenia się dwóch lig żeńskich na Wyspach Owczych. Do pierwszej z nich weszło osiem klubów, które zajęły od czwartego miejsca wzwyż, a do drugiej pozostałe. Zadecydowano, że dwa ostatnie z nich będą spadać do ligi niższej. Pierwszymi spadkowiczami, w 1986 rok były zawodniczki SÍF Sandavágur i MB Miðvágur. W roku 1995 wprowadzono regułę trzypunktową, według, której drużyny za zwycięstwo, zamiast dwóch, zdobywają trzy punkty.

Podobny system utrzymał się do roku 1999. W rozgrywkach uczestniczyć miało osiem drużyn, jednak często zdarzało się, że dany skład rezygnował z uczestnictwa (1987, 1994, 1996, 1998). Szybko też zrezygnowano z degradowania dwóch drużyn do niższej ligi – od 1987 tylko jedna odpadała z rozgrywek. W roku 1999 postanowiono wprowadzić jedynie sześć drużyn do rozgrywek, jednak ostatecznie nie zagrało w nich nawet tyle zespołów – EB/Streymur oraz LÍF Leirvík zrezygnowały z uczestnictwa, przez co zostały zdegradowane do niższej ligi. Na krótko, bo jedynie w roku 1997 wprowadzono baraże o pozostanie w lidze przedostatniego miejsca, w ten sposób miejsce w lidze wywalczył sobie klub NSÍ Runavík, który pomimo przegranej w pierwszym meczu 2-4, wygrał 3-0 w drugim z B68 Toftir.

Po wprowadzeniu sześciu drużyn, na krótko, w roku 2000 wprowadzono zasadę degradacji dwóch klubów^[1]. Data ta jest także rokiem rozpoczęcia dominacji w ligowej tabeli klubu KÍ Klaksvík, który od tamtej pory co roku zdobywa mistrzostwo archipelagu^[2]. Reguły gry zmieniały się jednak jeszcze kilkukrotnie. W roku 2003 do rozgrywek dopuszczono dziewięć drużyn, i zdecydowano o zniesieniu systemu degradacji^[3]. W 2004, poprzez połączenie GÍ Gøta i B68 Toftir wystąpić miało osiem drużyn, jednak HB Tórshavn oraz SÍ Sumba zrezygnowały z gry, przez co zostały przeniesione do drugiej ligi^[4]. Sezon 2005 rozegrano według poprzednich ustaleń, jednak postanowiono od nich odejść już w roku 2006, kiedy wprowadzono do rozgrywek osiem drużyn ponownie^[5]. Cztery najlepsze zostały awansowane do rozegranie meczów play-off, które miały wyłonić zwycięzcę, a cztery najgorsze w takich, które miały wyłonić drużynę degradowaną do niższej ligi.

W roku 2007, ponownie rozgrywano mecze pomiędzy sześcioma drużynami, jednak zawodniczki NSÍ Runavík zostały wyrzucone z rywalizacji po osiemnastej kolejce, a ich wyniki anulowane^[6]. Od tamtej pory do niższej ligi spada tylko jedna drużyna.

Dotychczas na Wyspach Owczych odbyło się 30 edycji pierwszej ligi kobiecej, od roku 1985 do 2014. Mistrzami Wysp Owczych zostawały kluby:

Stan na koniec sezonu 2017. Tabela zawiera informacje od 1985 roku.

Źródła:

• 1. deild kvinnur. FaroeSoccer.com. [dostęp 2015-04-21].
• Faroe Islands - List of Women Final Tables 1985-1999. RSSSF. [dostęp 2015-04-21].

Legenda:
    uczestnicy 1. deild kvinnur sezonu 2016
    kluby nieistniejące, nieposiadające obecnie sekcji piłkarskiej lub te, które zmieniły nazwę

Objaśnienia:

1. AB Argir oraz B36 Tórshavn połączono w 2015 roku w jedną drużynę AB Argir/B36 Tórshavn, jednak klub B36 odłączył się i w kolejnym sezonie występował już oddzielnie.
2. EB Eiði w 1993 roku połączono z ÍF Streymur, tworząc EB/Streymur, jednak żeńską drużynę EB/Streymur powołano sześć lat później. Do tego czasu połączenie obowiązywało jedynie w męskich rozgrywkach. W 2013 roku EB/Streymur połączono ze Skála ÍF, tworząc EB/Streymur/Skála ÍF.
3. Podczas pierwszego sezonu powołano dwie drużyny: GÍ Gøta oraz GÍ II Gøta. GÍ Gøta połączono w 2004 roku na jeden sezon z B68 Toftir, tworząc GÍ Gøta/B68 Toftir. W 2007 roku GÍ Gøta połączył się z LÍF Leirvík, tworząc Víkingur Gøta, a B68 dwa lata później występował wspólnie z NSÍ Runavík, tworząc B68 Toftir/NSÍ Runavík, grający obecnie w drugiej lidze. Víkingur połączono w 2014 roku z ÍF Fuglafjørður i utworzono ÍF Fuglafjørður/Víkingur Gøta.
4. VB Vágur i SÍ Sumba w 1995 roku połączyły się na jeden sezon w Sumba/VB, następnie od 2005 istniały wspólnie, jako VB/Sumba, który w 2010 przekształcono w FC Suðuroy.
5. W 1993 roku kluby MB Miðvágur oraz SÍF Sandavágur połączyły się, tworząc FS Vágar. W 1998 dołączył do nich SÍ Sørvágur. FS Vágar rozpadł się w 2004 na MB, FS Vágar 2004 i SÍ. W 2007 SÍ Sørvágur połączył się ponownie z FS Vágar 2004, tworząc 07 Vestur, jednak w ramach nowego tworu nie przewidziano sekcji żeńskiej.

• Oficjalna strona Farerskiej Federacji Piłkarskiej
• Wyniki I farerskiej ligi żeńskiej na stronie RSSSF