11 Dywizja Piechoty (Imperium Rosyjskie)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie |
1918 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
11 Dywizja Piechoty (ros. 11-я пехотная дивизия) – dywizja piechoty Imperium Rosyjskiego, w tym okresu działań zbrojnych I wojny światowej.
Charakterystyka
Na początku lat 30. XIX w. dokonano reorganizacji rosyjskiej piechoty. Zmniejszono liczbę dywizji i zmieniono ich numerację. 29 stycznia 1833 14 Dywizja Piechoty stała się 11 Dywizją Piechoty[1].
Wchodziła w skład 11 Korpusu Armijnego, a jej sztab w 1914 mieścił się w Łucku. W tym czasie dywizja etatowo posiadała cztery pułki po cztery bataliony oraz brygadę artylerii polowej z 6 bateriami po 8 dział[2]. Doświadczenie zdobyte podczas walk na frontach I wojny światowej skutkowało zmianami organizacyjnymi. Zimą z 1916 na 1917 rozpoczęto reorganizację dywizji piechoty. Zredukowano liczbę batalionów z 16 do 12 i zmniejszono liczbę dział polowych na mniej aktywnych odcinkach frontu[3].
Struktura organizacyjna
- Organizacja w 1914[4]
- 1 Brygada Piechoty (Krzemieniec)
- 41 Selengijski pułk piechoty (Dubno)
- 42 Jakucki pułk piechoty (Krzemieniec)
- 2 Brygada Piechoty (Łuck)
- 43 Ochocki pułk piechoty (Łuck)
- 44 Kamczacki pułk piechoty (Łuck)
- 11 Brygada Artylerii
- 1 dywizjon – Dubno
- 2 dywizjon – Łuck
Przypisy
- ↑ Kulik 2019 ↓, s. 47.
- ↑ Cornish 2016 ↓, s. 13.
- ↑ Cornish 2016 ↓, s. 16.
- ↑ The Russian Army 1914 ↓, Divisions.
Bibliografia
- Mark Conrad: The Russian Army, 1914. 2001. [dostęp 2023-09-30]. (ang.).
- Nik Cornish: Armia rosyjska 1914 – 1918. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2016. ISBN 978-83-65746-00-9.
- Mariusz Kulik: Armia rosyjska w Królestwie Polskim w latach 1815–1856. Warszawa: Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk, 2019. ISBN 978-83-65880-56-7.
- Raspisanije suchoputnych wojsk 1836–1914, Petersburg 1914.
- A. A. Kersnowski, Istorija russkoj armii, Moskwa 1994.
