14 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej

14 dywizjon artylerii przeciwpancernej
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1949

Organizacja
Numer

JW 2538[1]

Dyslokacja

Żary[2]; Bolesławiec

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

11 Dywizja Piechoty

76 mm armata wz. 1942 (ZiS-3)

14 samodzielny dywizjon artylerii przeciwpancernej (14 sdappanc) – pododdział artylerii przeciwpancernej ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Wchodził w skład 11 Dywizji Piechoty. Stacjonował w garnizonie Żary. W grudniu 1945 jednostka przeformowana została na pokojowy etat Nr 2/4 o stanie 171 żołnierzy, a w marcu 1946 na etat Nr 2/53 o stanie 162 wojskowych. W grudniu 1946 pododdział przeformowany został na etat Nr 2/73. Latem 1949 w Bolesławcu na bazie 13 i 14 dappanc sformowany został 92 pułk artylerii przeciwpancernej.

Dowódcy dywizjonu

mjr Czesław Czubryt-Borkowski[3]

Struktura organizacyjna

Dowództwo i sztab

  • pluton dowodzenia
  • trzy baterie armat przeciwpancernych
    • dwa plutony ogniowe po 2 działony

Razem według etatu 2/79 w 1949: 164 żołnierzy i 12 armat 76 mm ZiS-3

Przypisy

  1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku
  2. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
  3. Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy.... s. 252.

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO; Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.