27 Ochotnicza Dywizja Grenadierów SS (1 flamandzka) „Langemarck”
![]() | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
październik 1944 |
| Rozformowanie |
maj 1945 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
SS-Obersturmbannführer Conrad Schellong |
| Ostatni | |
| Działania zbrojne | |
| front wschodni kocioł kurlandzki bitwa o Berlin | |
| Organizacja | |
| Numer |
27 |
| Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
27 Ochotnicza Dywizja Grenadierów SS (1 flamandzka) „Langemarck” – flamandzka dywizja grenadierów pancernych Waffen-SS.
Historia
Dywizja powstała w październiku 1944 roku z rozwinięcia istniejącej od 12 miesięcy 6 Ochotniczej Brygady Szturmowej SS Langemarck, utworzonej z mniejszych flamandzkich jednostek Waffen-SS.
Brygada Langemarck walczyła na Ukrainie i w Estonii, zbierając świetne opinie niemieckiego dowództwa. Odcięta w Kurlandii została w październiku 1944 roku wycofana do Niemiec i tam rozbudowano ją w dywizję poprzez wcielenie w jej skład flamandzkich jednostek Organizacji Todt, NSKK i NSFK. W lutym 1945 dywizja trafiła w okolice Szczecina, gdzie walczyła z Armią Czerwoną. Została rozbita podczas obrony linii Odry. Jej resztki wycofały się do Berlina, gdzie zostały zniszczone.
Dowódcy
- SS-Obersturmbannführer Conrad Schellong (19 października 1944 – październik 1944)
- SS-Standartenführer Thomas Müller (październik 1944 – 2 maja 1945)
Zobacz też
Bibliografia
- Marcin Bryja, Janusz Ledwoch: Jednostki Waffen SS 1939 - 1945. Warszawa: 1996. ISBN 83-86209-97-6.
.svg.png)