2 Wołyńska Dywizja Strzelców
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
XI 1919 |
| Działania zbrojne | |
| I Pochód Zimowy wyprawa kijowska (1920) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
| Podległość | |
| Skład |
1 Brygada Strzelców |
2 Wołyńska Dywizja Strzelców (ukr. 2-га Волинська стрілецька дивізія) – dywizja wchodząca w skład Armii Ukraińskiej, biorąca udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako sojusznik Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Dywizja powstała z rozbitej i zreorganizowanej Grupy Wołyńskiej[1]. Żołnierze 1 Dywizji Północnej utworzyli 1 zbiorczy pułk piechoty, 2 Dywizja „Sicz Zaporoska" dała początek 2 zbiorczemu pułkowi piechoty, 4 Szara Dywizja – 4 zbiorczemu pułkowi piechoty. Artyleria grupy utworzyła Brygadę artylerii. W skład zreorganizowanej dywizji weszły też 2 Perjasławski pułk kawalerii i samodzielny dywizjon kawalerii[2].
Struktura organizacyjna
Według raportu z 22 maja 1920 roku dywizja miała następujący skład:
Żołnierze oddziału
| Dowództwo jednostki[4] | ||
| Stopień, imię i nazwisko | Okres pełnienia służby | Uwagi |
| Dowódca dywizji | ||
|---|---|---|
| gen. chor. Ołeksandr Zahrodski | podczas całej wojny | |
| Zastępcy dowódcy dywizji | ||
| płk Naum Nykoniw | do 27 IX | |
| gen. chor. Wołodymyr Hałkin | 3 lX – koniec wojny | |
| Szefowie sztabu | ||
| sot. Ołeksandr Wołosewycz | do 19 IX | |
| gen. chor. Jewhen Hamczenko | 19 IX – koniec wojny | |
Przypisy
- ↑ Rukkas 2020 ↓, s. 239.
- ↑ Rukkas 2020 ↓, s. 239–240.
- ↑ Wyszczelski 2010 ↓, s. 380
- ↑ Rukkas 2020 ↓, s. 242–243.
Bibliografia
- Andrij Rukkas: Razem z Wojskiem Polskim. Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 roku. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej–Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8098-843-9.
- Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. T. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 696. ISBN 978-83-11-11934-5.
