54P/de Vico-Swift-NEAT
.jpg) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
23 sierpnia 1844 |
| Nazwy alternatywne |
54P/2002 T4, 54P/1965 M1, 1965 VII, 1965e, 54P/1894 W1, 1894 IV, 1894e, 54P/1844 Q1, 1844 I |
| Elementy orbity | |
| Półoś wielka |
3,7905 au |
| Mimośród |
0,4270 |
| Peryhelium |
2,1718 au |
| Aphelium |
5,4092 au |
| Okres orbitalny |
7,38 lat |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
6,0672° |
| Długość węzła wstępującego |
358,8600° |
| Argument peryhelium |
1,9333° |
| Moment przejścia przez peryhelium |
28 listopada 2009 (ostatni) |
| Charakterystyka fizyczna jądra | |
| charakterystyka |
nieznana |
54P/de Vico-Swift-NEAT – kometa krótkookresowa, należąca do rodziny Jowisza.
Odkrycie
Kometa została odkryta 23 sierpnia 1844 roku przez włoskiego astronoma Francesco de Vico w Rzymie, po czym została zagubiona.
21 listopada 1894 roku Edward D. Swift (Echo Mountain, Kalifornia, USA) ponownie odkrył tę kometę. Natomiast Adolf Berberich skojarzył ją z kometą de Vico na podstawie lokalizacji i kierunku ruchu.
Po 1894 roku kometa ponownie była uznawana za utraconą.
W 1965 roku Brian Marsden dokonał analiz komputerowych orbit komety z lat 1844 i 1894, w wyniku których Arnold Klemola odnalazł ten obiekt.
Ostatnie, czwarte odkrycie tej komety miało miejsce 11 października 2002 roku w ramach programu NEAT, kiedy to po kolejnym utraceniu komety w roku 1995 udało się ją ponownie odnaleźć.
W nazwie znajdują się zatem dwa nazwiska odkrywców i nazwa programu obserwacyjnego.
Orbita komety
Orbita komety 54P/de Vico-Swift-NEAT ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,43. Jej peryhelium znajduje się w odległości 2,17 au, aphelium zaś 5,41 au od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 7,38 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 6,07°.
Zobacz też
Bibliografia
- 54P/de Vico-Swift-NEAT w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- 54P/de Vico-Swift-NEAT w bazie Minor Planet Center (ang.)