8-Oksoguanina
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
2-amino-7,9-dihydro-1H-puryno-6,8-dion |
| Inne nazwy i oznaczenia |
| 8-okso-7,8-dihydroguanina, 8-hydroksyguanina, 8-okso-Gua, OH8Gua |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C5H5N5O2 |
| Masa molowa |
167,13 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
5614-64-2 |
| PubChem |
119315 |
| SMILES |
O=C2NC=1N\C(=N/C(=O)C=1N2)N |
|
| InChI |
InChI=1S/C5H3N5O2/c6-4-8-2-1(3(11)10-4)7-5(12)9-2/h(H3,6,8,9,10,11,12) |
| InChIKey |
UBKVUFQGVWHZIR-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
8-Oksoguanina – organiczny związek chemiczny z grupy puryn, utleniona pochodna guaniny. W organizmach żywych powstaje w reakcji guaniny (wchodzącej w skład kwasu deoksyrybonukleinowego) z reaktywnymi formami tlenu[2] lub reaktywnymi formami azotu.
Podczas replikacji DNA związek ten ma tendencję do tworzenia pary z adeniną (zamiast, jak w przypadku niezmodyfikowanej guaniny, z cytozyną), co prowadzi do powstania mutacji punktowej. 8-Oksoguanina usuwana jest z DNA w procesie naprawy z udziałem enzymu OGG1 (glikozylazy 8-oksoguaniny). DNA komórek ssaków zawiera w warunkach normalnego metabolizmu 5–20 nukleotydów z 8-oksoguaniną na milion (106) nukleotydów z niezmodyfikowaną guaniną[3].
Przypisy
- 1 2 3 2-Amino-6,8-dihydroxypurine (nr 122912) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2021-07-01]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ S.S. Kanvah S.S. i inni, Oxidation of DNA: damage to nucleobases, „Accounts of Chemical Research”, 43 (2), 2010, s. 280–287, DOI: 10.1021/ar900175a, PMID: 19938827 .
- ↑ B.B. Halliwell B.B., M.M. Dizdaroglu M.M., The measurement of oxidative damage to DNA by HPLC and GC/MS techniques, „Free Radical Research Communications”, 16 (2), 1992, s. 75–87, DOI: 10.3109/10715769209049161, PMID: 1321076 .