ANBO-I
![]() Prototyp ANBO-I | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Warsztaty Lotnicze, Kowno |
| Konstruktor |
Antanas Gustaitis |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji drewnianej |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
14 lipca 1925 |
| Wycofanie ze służby |
1935 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik gwiazdowy Anzani |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10 m |
| Długość |
5,75 m |
| Powierzchnia nośna |
11,4 m² |
| Masa | |
| Własna |
190 kg |
| Startowa |
300 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
142 km/h |
| Prędkość minimalna |
50 km/h |
| Pułap |
4200 m |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Karo Aviacija | |
| Rzuty | |
![]() | |
ANBO-I – litewski samolot szkolny z połowy lat 20. XX wieku.
Historia

W okresie międzywojennym na Litwie skonstruowano niewielką ilość typów samolotów[1]. Pierwszymi były zaprojektowane przez Jurgisa Dobkevičiusa maszyny Dobi-I, Dobi-II i Dobi-III, które powstały w latach 1922–1924[2]. W 1924 roku por. Antanas Gustaitis skonstruował dolnopłat szkolny, który zbudowano w Warsztatach Lotniczych w Kownie[3][4]. Samolot, nazwany ANBO-I[a], został oblatany 14 lipca 1925 roku i do 1935 roku służył w lotnictwie wojskowym (numer ewidencyjny 17)[6]. Po zakończeniu użytkowania przekazany został do Muzeum Wojskowego im. Witolda Wielkiego, a obecnie jest eksponowany w Litewskim Muzeum Lotnictwa w Kownie[7].
Opis konstrukcji i dane techniczne
ANBO-I był jednosilnikowym, jednomiejscowym[b] dolnopłatem szkolnym konstrukcji drewnianej[7]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 10 metrów, a powierzchnia nośna miała wielkość 11,4 m²[7]. Długość samolotu wynosiła 5,75 metra[7]. Masa własna płatowca wynosiła 190 kg, zaś masa całkowita (startowa) 300 kg[7]. Podwozie klasyczne, stałe[7].
Napęd stanowił chłodzony powietrzem 3-cylindrowy silnik gwiazdowy Anzani o mocy 26 kW (35 KM)[7]. Prędkość maksymalna wynosiła 142 km/h, zaś prędkość minimalna 50 km/h[7]. Maszyna osiągała pułap 4200 metrów[7].
Uwagi
- ↑ Skrót ten pochodzi prawdopodobnie od pierwszych liter lit. zdania Antanas Nori Buti Ore, co można tłumaczyć „Antanas chce być w powietrzu”[5].
- ↑ Taylor 1989 ↓, s. 60 podaje, że samolot był dwumiejscowy.
Przypisy
- ↑ Taylor 1989 ↓, s. 60.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 141-145.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 156-157.
- ↑ Jankiewicz i Malejko 1993 ↓, s. 64.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 156.
- ↑ Rezmer 1999 ↓, s. 157, 297.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Rezmer 1999 ↓, s. 157.
Bibliografia
- Zbigniew Jankiewicz, Julian Malejko: Samoloty i śmigłowce wojskowe – litera A. Warszawa: Bellona, 1993, seria: Encyklopedia Lotnictwa Wojskowego. Tom 2. ISBN 83-11-08229-4.
- Waldemar Rezmer: Litewskie lotnictwo wojskowe 1919–1940. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 1999. ISBN 83-231-1096-4.
- Michael J.H. Taylor (red.): Jane’s Encyclopedia of Aviation. London: Studio Editions, 1989. ISBN 1-85170-324-1.
Linki zewnętrzne
- Sylwetka samolotu ANBO-I w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2023-06-26]. (ros.).

