Szynszyloszczur stokowy
| Abrocoma bennettii[1] | |||
| Waterhouse, 1837 | |||
![]() Szynszyloszczur stokowy | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
szynszyloszczur stokowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() | |||
| Zasięg występowania | |||
![]() | |||
Szynszyloszczur stokowy[3] (Abrocoma bennettii) – endemiczny gatunek gryzonia z rodziny szynszyloszczurowatych (Abrocomidae)[4] zamieszkujący tereny Ameryki Południowej w środkowej części Chile, od Copiapó do rzeki Biobío, na wysokości do 2000 m n.p.m[2].
Abrocoma bennettii obejmuje dwa podgatunki[4]:
- Abrocoma bennettii bennettii
- Abrocoma bennettii murrayi
Kariotyp
Garnitur chromosomowy szynszyloszczura stokowego tworzą 32 pary (2n=64) chromosomów; FN=114[5].
Zasięg geograficzny
Gatunek występuje endemicznie w środkowej części Chile od Copiapó do rzeki Biobío, na wysokości do 2000 m n.p.m[2].
Ekologia
Szynszyloszczur stokowy zamieszkuje zachodnie zbocza Andów porośnięte śródziemnomorskimi krzewami[2]. Wykorzystują czasem nory wspólnie z gryzoniami sympatrycznego gatunku O. degus (koszatniczka pospolita)[6][7].
Ochrona
Gatunek podlega ochronie na terenie czterech obszarów: Los Cipreses, Rio Blanco, Las Chinchillas i Bosque Fray Jorge[2].
Przypisy
- ↑ Abrocoma bennettii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 3 4 5 Abrocoma bennettii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- 1 2 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Abrocoma bennettii w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 30 października 2014]
- ↑ Angel E. Spotorno i inni, Chromosome divergence of Octodon lunatus and Abrocoma bennetti and the origins of Octodontoidea (Rodentia: Histricognathi), „Revista Chilena de Historia Natural”, 68, 1995, s. 227–239 (ang.).
- ↑ Thomas J. Reynolds, John W. Wright. Early postnatal physical and behavioural development of degus (Octodon degus). „Laboratory Animals”. 13 (2), s. 93–99, 1979. ISSN 1758-1117. (ang.).
- ↑ George Fulk: Notes on the activity, reproduction, and social behavior of Octodon degus. Journal of Mammalogy 57/3: 495–505, 1976.


