Adam Bieńkowski (urzędnik)
.jpg) | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Odznaczenia | |
.svg.png){kind=small}     .svg.png){kind=small} | |
Adam Bieńkowski herbu Łada, także Adam Łada-Bieńkowski[a] (ur. 1867, zm. 28 grudnia 1909 w Wiedniu) – polski doktor praw, dziennikarz, urzędnik.
Życiorys
Urodził się w 1867[1]. Legitymował się herbem szlacheckim Topór[1]. Był synem Adama Piotra Bieńkowskiego i Blanki Rudolfiny Franciszki z domu Zalewskiej herbu Lubicz[1].
W 1885 ukończył gimnazjum we Lwowie, a potem studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego[2]. Przez kilkanaście lat prowadził działalność publicystyczną na łamach „Gazety Lwowskiej”[3]. Po ukończeniu studiów prawniczych podjął pracę w C. K. Namiestnictwie, nie zaprzestając działalności prasowej[3]. Zainicjował i kierował powstaniem galicyjskiej filii C. K. Biura Korespondencyjnego dla Lwowa w 1898 oraz dla Krakowa w 1901 i został pierwszym kierownikiem tegoż[2]. W 1903 został powołany do Departamentu Prasowego w Prezydium Rady Ministrów w Wiedniu[3]. Tam awansował kolejno na stanowiska wicesekretarza, sekretarza ministerialnego, a do końca pracował z tytułem i charakterem radcy sekcyjnego[4][3]. Prowadził tam dział tłumaczenia głosów dziennikarskich dla użytku urzędowego[2]. Informował też cesarza Franciszka Józefa o wysuwanych z Galicji postulatach[5]. W stolicy Austro-Węgier publikował swoje prace w czasopismach wiedeńskich[3]. Był w gronie pierwszych członków Towarzystwa Dziennikarzy Polskich[2].
W ostatnim roku życia chorował na serce[2]. Zmarł 28 grudnia 1909 w Wiedniu wskutek zapalenia płuc w wieku niespełna 43 lat[5][2][3][1]. Był żonaty, miał kilkoro dzieci[2], w tym Adama.
Następcą Adama Bieńkowskiego na stanowisku referenta prasy polskiej w Prezydium Rady Ministrów w Wiedniu został Alfred Wysocki[6].
Odznaczenia
austro-węgierskie
- Kawaler Orderu Franciszka Józefa (1905)[7]
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii[4]
- Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych[4]
- Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych[4]
inne odznaczenia
- Komandor Orderu Gryfa – Wielkie Księstwo Meklemburgii-Schwerin[4]
- Order Świętej Anny III klasy – Imperium Rosyjskie[4]
Uwagi
- ↑ W ewidencji urzędników Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Adam Ritter von Łada-Bieńkowski”.
Przypisy
- 1 2 3 4 Adam Bieńkowski h. Łada. sejm-wielki.pl. [dostęp 2022-04-11].
- 1 2 3 4 5 6 7 † Adam Bieńkowski. „Nowa Reforma”. Nr 594, s. 3, 28 grudnia 1909.
- 1 2 3 4 5 6 Zgon znanego obywatela. „Nowości Illustrowane”. Nr 1, s. 8, 1 stycznia 1910.
- 1 2 3 4 5 6 Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1909. Wiedeń: 1909, s. 348.
- 1 2 † Dr. Adam Bieńkowski. „Kurjer Lwowski”. Nr 604, s. 6, 28 grudnia 1909.
- ↑ Nowy referent prasy polskiej. „Nowości Illustrowane”. Nr 11, s. 13, 12 marca 1910.
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1909. Wiedeń: 1909, s. 159.