Afrosawannnik
| Micaelamys | |||
| Ellerman, 1941[1] | |||
![]() Afrosawannnik namibijski (M. namaquensis) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
afrosawannnik | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Mus granti Wroughton, 1908 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Afrosawannnik[3] (Micaelamys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Rozmieszczenie geograficzne
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 80–147 mm, długość ogona 96–197 mm, długość ucha 11–24 mm, długość tylnej stopy 16–32 mm; masa ciała 19–89 g[5][7].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1941 roku brytyjski teriolog John Ellerman w drugiej części książki swojego autorstwa o tytule Rodziny i rodzaje żyjących gryzoni[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) afrosawannnik przylądkowy (M. granti).
Etymologia
Micaelamys: Micaëla – postać z opery „Carmen”; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[1].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[8][7][4][3]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[3] | Podgatunki[5][4][7] | Rozmieszczenie geograficzne[5][4][7] | Podstawowe wymiary[5][7][b] | Status IUCN[9] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Micaelamys namaquensis | (A. Smith, 1834) | afrosawannnik namibijski | gatunek monotypowy | Afryka Południowa w zachodniej Angoli, Namibii, Botswanie, skrajnie południowej Zambii, Zimbabwe, południowym Malawi, środkowym Mozambiku, Eswatini, Lesotho i Południowej Afryce; | DC: 8–14,7 cm DO: 10,7–19,7 cm MC: 33–89 g |
LC |
| Micaelamys granti | (Wroughton, 1908) | afrosawannnik przylądkowy | gatunek monotypowy | endemit Południowej Afryki: części Prowincji Przylądkowej Północnej, Zachodniej i Wschodniej | DC: 9,3–12,5 cm DO: 9,6–13,8 cm MC: 19–65 g |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski.
Uwagi
Przypisy
- 1 2 3 J.R. Ellerman: The families and genera of living rodents. Cz. 2: Family Muridae. London: British Museum, 1941, s. 170. (ang.).
- ↑ A. Roberts: The mammals of South Africa. Cape Town: Trustees of "The Mammals of South Africa" Book Fund; Central News Agency, 1951, s. 473. (ang.).
- 1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 273. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 516. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 774. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Micaelamys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-12].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 332. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-02-28]. (ang.).
- ↑ Taxonomy – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-02-26]. (ang.).

