Aivo Orav

Aivo Orav
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1965
Parnawa, Estonia

Ambasador Republiki Estonii w Polsce
Okres

od 2000
do 2005

Poprzednik

Peeter Reštšinski

Następca

Ants Frosch

Odznaczenia
Order Herbu Państwowego III Klasy (Estonia) Order Gwiazdy Białej IV Klasy (Estonia) Krzyż Zasługi I klasy MSZ (Estonia)

Aivo Orav (ur. 10 kwietnia 1965 w Parnawie) – estoński dyplomata, ambasador Estonii w Polsce (2000–2005) i w Turcji (2008–2012) oraz Unii Europejskiej w Macedonii (2012–2016), Czarnogórze (2016–2020) i Kosowie (od 2024).

Życiorys

W 1990 ukończył studia na Wydziale Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu w Tartu, a dwa lata później Estońską Szkołę Dyplomatyczną.

Po zakończeniu edukacji rozpoczął pracę w służbie dyplomatycznej. W latach 1992–1995 był pracownikiem Departamentu Politycznego MSZ, a od 1995 do 1998 pracował w Stałym Przedstawicielstwie Estonii przy OBWE w Wiedniu. Po powrocie do kraju pełnił funkcję szefa Biura Organizacji Międzynarodowych i Polityki Bezpieczeństwa w Departamencie Politycznym MSZ. Od 2000 do 2005 był ambasadorem w Polsce, od 2001 był również akredytowany w Bułgarii i Rumunii. Po zakończeniu misji objął stanowisko dyrektora ds. politycznych w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Od 2008 pełni funkcję Ambasadora Pełnomocnego i Nadzwyczajnego w Stambule. Od 2009 jest także akredytowany w Azerbejdżanie. Od 2012 do 2016 szef Przedstawicielstwa Unii Europejskiej w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii[1]. Następnie w Czarnogórze (2016–2020) oraz Kosowie (od 2024).

Odznaczenia

Przypisy

  1. European Union - EEAS (European External Action Service) | Chronology of bilateral relations [online], eeas.europa.eu [dostęp 2016-06-09].
  2. Aivo Orav [online], president.ee [dostęp 2025-03-05].
  3. Välisminister tunnustab välisministeeriumi teeneteristidega Eesti riikluse ja välispoliitika edendajaid | Välisministeerium [online], vm.ee [dostęp 2025-03-04] (est.).
  4. Aivo Orav [online], president.ee [dostęp 2025-03-05].

Bibliografia