Al-Hakim bi-Amr Allah

Al-Hakim bi-Amr Allah
	kalif
Poprzednik	Nizar al-Aziz bi-Allah
Następca	Ali az-Zahir
	Dane biograficzne
Dynastia	Fatymidzi
Data urodzenia	13 sierpnia 985
Data śmierci	13 lutego 1021

Abu Ali Mansur Ibn al-Aziz bi-Allah Nizar, nazywany Al-Hakim bi-Amr Allah (ar. الحاكم بأمر الله, trl. Al-Ḥākim bi-Amr Allāh; ur. 13 sierpnia 985, zm. 13 lutego 1021) – kalif fatymidzki.

Życiorys

Był znany z odbieranych jako dowód niezrównoważenia zachowań, w tym z uporczywej walki ze spożywaniem alkoholu. Za jego panowania chrześcijanie przeżyli okres prześladowań religijnych. W 1012-3 roku Al-Hakim wydał rozkaz zniszczenia wszystkich kościołów w swoim państwie, który to rozkaz, z pojedynczymi wyjątkami, wykonano. Już wcześniej, w 1009 roku, rozkazał zburzyć Bazylikę Grobu Świętego. Prześladował również Żydów oraz kazał przeklinać postacie szanowane przez sunnitów. Później złagodził politykę względem innych religii i wyznań. W 1013 roku zezwolił na emigrację chrześcijan i Żydów do Bizancjum, a pod sam koniec życia zezwolił na chrześcijańskie praktyki religijne i na odbudowę kościołów i klasztorów, którym zwrócił większość majątków. Zezwolił nawet na powrót do oryginalnej religii tym chrześcijanom i Żydom, którzy przeszli wcześniej na islam. Al-Hakim zniknął w roku 1021 (prawdopodobnie padł ofiarą zamachu), co dało początek twierdzeniom, że jako Bóg zniechęcił się do świata i postanowił z niego wycofać. Za jego życia i bezpośrednio po jego śmierci (od około 1017-8 roku) powstała przypisująca mu wyjątkowe znaczenie religia druzów.

Bibliografia

Steven Runciman: Dzieje wypraw krzyżowych. Pierwsza krucjata i założenie Królestwa Jerozolimskiego. Warszawa: PIW, 1987, s. 43-44. ISBN 83-06-01457-X.
Marek Dziekan: Arabowie. Warszawa: PWN, 2001, s. 174. ISBN 83-01-13468-2.

Tulunidzi (868–905)	Ahmad Ibn Tulun Chumarawajh Dżajsz Ibn Chumarawajh Harun Ibn Chumarawajh Szajban
Ichszydydzi (935–969)	Muhammad Ibn Tughdż Abu al-Kasim Unudżur Abu al-Hasan Ali Abu al-Misk Kafur Abu al-Fawaris Ahmad
Fatymidzi (969–1171)	Al-Mu’izz Al-Aziz Al-Hakim Az-Zahir Al-Mustansir Al-Mustali Al-Amir Al-Hafiz Az-Zafir Al-Fa’iz Al-Adid
Ajjubidzi (1171–1250)	Saladyn Al-Aziz Usman Al-Mansur Muhammad Al-Adil Sajf ad-Din Al-Kamil Muhammad Al-Adil Abu Bakr As-Salih Ajjub Al-Mu’azzam Turan Szah
Mamelucy (1250–1517)	Szadżar ad-Durr Ajbak Al-Mansur Ali Kutuz Bajbars Baraka Chan Salamisz Kalawun Al-Aszraf Chalil An-Nasir Muhammad Al-Adil Kitbugha Ladżin An-Nasir Muhammad Al-Muzaffar Bajbars An-Nasir Muhammad Al-Mansur Abu Bakr Kudżuk An-Nasir Ahmad As-Salih Isma’il Al-Kamil Szaban Al-Muzaffar Hadżdżi An-Nasir Hasan As-Salih Salih An-Nasir Hasan Al-Mansur Muhammad Al-Aszraf Szaban Al-Mansur Ali As-Salih al-Mansur Hadżdżi Barkuk As-Salih al-Mansur Hadżdżi Barkuk An-Nasir Faradż Al-Mansur Abd al-Aziz An-Nasir Faradż Al-Musta’in (abbasydzki kalif) Al-Mu’ajjad Szajch Al-Muzaffar Ahmad Az-Zahir Tatar As-Salih Muhammad Barsbaj Al-Aziz Jusuf Czakmak Al-Mansur Usman Al-Aszraf Inal Al-Mu’ajjad Ahmad Az-Zahir Chuszkadan Jalbaj Timurbugha Kajtbaj An-Nasir Muhammad II Kansuh Dżanpulat Al-Adil Tumanbaj Kansuh al-Ghauri Al-Aszraf Tumanbaj
Wicekrólestwo Egiptu (1805–1914)	Muhammad Ali Ibrahim Pasza Muhammad Ali Abbas I Sa’id Pasza Isma’il Pasza Taufik Pasza Abbas II Hilmi
Sułtanat Egiptu (1914–1922)	Husajn Kamil Fu’ad I
Królestwo Egiptu (1922–1953)	Fu’ad I Faruk I Fu’ad II

Pierwsi imamowie	Ali Ibn Abi Talib (632–661) Hasan Ibn Ali (661 - 670) Husajn Ibn Ali (670 - 683)
Imamowie kajsanitów	Muhammad Ibn al-Hanafijja (zm. 700) Abu Haszim (zm. ok. 703) Ibrahim Ibn Muhammad (zm. 749)
Wspólni imamowie imamitów, ismailitów i zajdytów	Ali Ibn Husajn (683 - 713)
Wspólni imamowie imamitów i ismailitów	Muhammad al-Bakir (713 - 733) Dżafar as-Sadik (733 - 765)
Imamowie imamitów	Musa al-Kazim (765 - 799) Ali ar-Rida (799 - 818) Muhammad al-Dżawad (818 - 835) Ali al-Hadi (835 - 868) Hasan al-Askari (zm. 873 albo 874) Muhammad al-Mahdi (od 874 w ukryciu)
Imamowie ismailitów (Fatymidzi)	Isma’il Ibn Dżafar as-Sadik (zm. po 754) Muhammad Ibn Isma’il (zm. po 795) Abd Allah al-Akbar Ahmad Ibn Abd Allah Husajn Ibn Ahmad (zm. ok. 881) Muhammad Ibn Ahmad (zm. ok. 899) Abd Allah al-Mahdi (ok. 899 - 934) Al-Ka’im (934-946) Al-Mansur (946-953) Al-Mu’izz (953-975) Al-Aziz (975-996) Al-Hakim (996-1021) Az-Zahir (1021-1036) Al-Mustansir (1036-1094)
Imamowie ismailitów mustalitów (Fatymidzi)	Al-Mustali (1094-1101) Al-Amir (1101-1130) Al-Hafiz (1130-1149) Az-Zafir (1149-1154) Al-Fa’iz (1154-1160) Al-Adid (1160-1171)
Imamowie ismailitów nizarytów	Nizar Ibn al-Mustansir (zm. 1095) Al-Hadi Al-Muhtadi Al-Ka’ir Hasan II (1162 - 1166) Nur ad-Din Mohammad (1166 - 1210) Hasan III (1210 - 1221) Ala ad-Din Mohammad (1221 - 1255) Chorszah (1255 - 1257) Szams ad-Din Mohammad (1257 - 1310) Kasim Szah Eslam Szah Mohammad-e Eslam Szah Mostansir bellah II (zm. 1480) Abu Zarr Ali Murad Mirza (zm. 1574) Chalil Allah I (1574 - 1634) Nur ad-Dar Ali (1634 - 1671) Chalil Allah II (1634 - 1680) Szah Nezar (1680 - 1722) Sejjed Ali Hasan Ali Ghasem Ali Abol-Hasan Ali (zm. 1792) Szah Chalil Allah III (1792 - 1817) Aga Chan I (1817 - 1881) Aga Chan II (1881 - 1885) Aga Chan III (1885 - 1957) Aga Chan IV (1957 - 2025) Aga Chan V (2025 do dziś)
Wybrani imamowie zajdytów	Zajd Ibn Ali (zm. 740) Jahja Ibn Zajd (zm. 743) Abd Allah Ibn Mu’awija (zm. ok. 748/749) Jahja Ibn Abd Allah (zm. ok. 803) Ibn Tabataba (zm. 815) Hasan al-Utrusz (914 - 917) Husajn Ibn al-Hasan (zm. 1083) (Jemeńscy imamowie zajdytów zobacz: Władcy Jemenu)