Albrecht von Roon

Albrecht von Roon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1803
Pleśna

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1879
Berlin

Minister Wojny Prus
Okres

od 1859
do 1873

Poprzednik

Eduard von Bonin

Następca

Georg von Kameke

Premier Prus
Okres

od 1 stycznia 1873
do 9 listopada 1873

Poprzednik

Otto von Bismarck

Następca

Otto von Bismarck

podpis
Odznaczenia
Order Orła Czarnego (Prusy) Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Domowy Hohenzollernów Order Świętego Jana (Prusy) Order Alberta Niedźwiedzia (Anhalt) Order Zasługi Wojskowej Karola Fryderyka (Badenia) Order Zasługi Korony Bawarskiej Order Henryka Lwa (Brunszwik) Order Gwelfów (Hanower) Order Wilhelma (Hesja) Order Ludwika (Hesja) Order Zasługi Filipa Wspaniałomyślnego (Hesja) Order Korony Wendyjskiej (Meklemburgia) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Adolfa de Nassau Order Domowy i Zasługi Księcia Piotra Fryderyka Ludwika (Oldenburg) Order Alberta (Saksonia) Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar) Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Leopolda (Austria) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie)

Albrecht Theodor Emil Graf von Roon (ur. 30 kwietnia 1803 w Pleśnej (niem. Pleushagen) koło Kołobrzegu, zm. 23 lutego 1879 w Berlinie) – pruski feldmarszałek i polityk, jedna z najważniejszych postaci okresu zjednoczenia Niemiec. W latach 1859–1873 był pruskim ministrem wojny, a w 1873 roku premierem Prus.

W 1816 roku dołączył do korpusu kadetów w Kulm, a w 1921 rozpoczął służbę w pruskiej armii w stopniu podporucznika (niem. Leutnant). W latach 1842-1848, w stopniu majora wykładał geografię w berlińskiej szkole kadetów. W tym czasie był wównież wojskowym opiekunem arcyksięcia Fryderyka Karola. W trakcie rewolucji marcowej 1848 roku był szefem sztabu I korpusu armii tłumiącego niezadowolnie społeczne. Wówczas to poznał przyszłego cesarza niemiec Wilhelma I. Następnie przeniesiony na stanowisko dowódcy 14. dywizji w VII korpusie armijnym w stopniu ganerała majora. W 1859 cesarz Wilhelm I mianował go ministrem wojny Prus. Na tym stanowisku, wraz z premierem von Bismarckiem przeprowadził reformę armii, której skuteczność wyskazały zwycięstwa pruskie w wojnach z Austrią w 1866 roku i z Francją w 1871 roku. W 1873 roku mianowany przez cesarza premierem Prus i awansowany do stopnia marszałka polnego (niem. Generalfeldmarschall). W tym samym roku, 9 listopada 1873 roku, przeszedł w stan spoczynku.

Odznaczenia

Odznaczenia feldmarszałka von Roona to między innymi[1]:

Linki zewnętrzne

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.