Aleksander Jurewicz (pisarz)

Aleksander Jurewicz

Data i miejsce urodzenia	18 listopada 1952 Lida
Narodowość	Polak
Język	polski
Dziedzina sztuki	literatura kresowa
Ważne dzieła
„Popiół i wiatr” „Lida”
Odznaczenia

Aleksander Jurewicz (ur. 18 listopada 1952 w Lidzie) − polski poeta, prozaik i eseista^[1].

Urodził się w Lidzie, obecnie na Białorusi, w rodzinie Michała, krawca, i Janiny z domu Łapian^[2]. Z rodzinnych stron przymusowo wywieziony wraz z innymi Polakami w 1957, mieszkał kolejno we wsi Redło k. Połczyna-Zdroju i w Gdańsku. W 1971 ukończył liceum w Połczynie-Zdroju, w latach 1971–1976 studiował filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Współtworzył w Gdańsku (m.in. z Markiem Bieńkowskim, Stanisławem Esdenem-Tempskim i Antonim Pawlakiem) środowisko młodych poetów i pisarzy. Pierwsze utwory poetyckie zamieścił w latach 70. XX wieku na łamach miesięcznika „Nowy Wyraz”^[3]. Później swoje utwory licznie publikował w czasopismach studenckich i wybrzeżowych, w latach 80. w prasie podziemnej, regionalnej i katolickiej. Od 1992 ma stałe cykle felietonów w czasopismach^[1].

Reprezentant współczesnej literatury kresowej w kraju. Członek Gdańskiego Oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, ZAiKS-u i PEN Club-u.

Pracownik Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Josepha Conrada-Korzeniowskiego w Gdańsku^[1].

Od 1980 mąż Aleksandry z domu Bujak, ojciec Justyny po mężu Bieńkowskiej (ur. 1981)^[1].

• „W środku nocy”, 1980^[4]
• „Lida”, 1990^[5] (1994^[6], 2004^[7], 2015^[8])
• „Pan Bóg nie słyszy głuchych”, 1995^[9]
• „Życie i liryka”, 1998^[10]
• „Prawdziwa ballada o miłości”, 2002^[11]
• „Popiół i wiatr”, 2005^[12]
• „Dzień przed końcem świata”, 2008^[13]
• „Samotnia”, 2019^[14]

• „Sen, który na pewno nie był miłością”, 1974 (arkusz poetycki)
• „Po drugiej stronie”, 1977
• „Nie strzelajcie do Beatlesów”, 1983^[15]
• „Jak gołębie gnane burzą”, 1990^[16]
• „Dopóki jeszcze... i inne wiersze”, 1991^[17]

• 1990 – Nagroda Czesława Miłosza (za „Lidę”)
• 1990 – Honorowa Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki
• 1991 – Nagroda Fundacji Marii i Jerzego Kuncewiczów
• 1996 – Nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”^[18]
• 1996 – Nagroda Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku „Pro libro legendo”
• 2001 – Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”^[1]
• 2002 – „Radiowa Osobowość Roku” Radia Gdańsk
• 2002 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy twórczej oraz z okazji jubileuszu 50. urodzin^[19]
• 2003 – Nagroda Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku „Pro libro legendo”
• 2006 – Nominacja do Nagrody Literackiej Nike (za „Popiół i wiatr”)^[20]
• 2012 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy twórczej oraz z okazji 60. urodzin^[19]
• 2019 – Pomorska Nagroda Literacka „Wiatr od Morza” za całokształt pracy literackiej
• 2022 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji działalności twórczej^[19]
• 2022 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[21]

• Biogram pisarza w Słowniku Pisarzy Wybrzeża .
• Recenzja książki: Popiół i wiatr / Aleksander Jurewicz. – Gdańsk, 2005. Rec.: Wszystko, co boli... / Maciej Dęboróg-Bylczyński // Śląsk. – 2006, nr 9, s. 72.
• Ewa Głębicka, Jurewicz Aleksander, [w:] Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobiliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 107–109.

• (pl) Tomasz Majdosz, „Aleksander Jurewicz”, Wortal Naukowy „Wiedza i Edukacja”.