Alena Anisim
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
28 września 1962 |
|---|---|
| deputowana do Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi | |
| Okres |
od 2016 |
| Przynależność polityczna |
deputowany niezależny |
| Odznaczenia | |
 | |
Alena Mikałajeuna Anisim, z domu Amielczyc (biał. Алена Мікалаеўна Анісім, ur. 28 września 1962 r. w Sawoniach k. Stołpc) – białoruska filolog i polityk, deputowana do białoruskiego parlamentu.
Życiorys
Urodzona 28 września 1962 r. w Sawoniach k. Stołpc jako Alena Amielczyc w rodzinie nauczycielskiej. Ukończyła liceum w 1978 r. ze złotym medalem i wstąpiła na uniwersytet, na studia na kierunku filologia rosyjska i białoruska, które ukończyła w 1983 r. Podczas studiów pracowała jako przewodniczka po ZSRR dla grup z Czechosłowacji. W latach 1984–1991 pracował jako nauczycielka, po czym podjęła pracę w Instytucie Lingwistyki im. Jakuba Kołasa Narodowej Akademii Nauk Białorusi[1].
Od lat 1980. należy do ruchów opozycyjnych, przeważnie o charakterze oświatowym i kulturalnym[2]. Od 1999 r. udzielała się w Towarzystwie Języka Białoruskiego im. Franciszka Skaryny, a od 2011 roku zaczęła kierować jego pracami. W 2002 r. założyła gazetę Nowy czas. Rok później, przy współpracy rad rodziców i władz Mińska, doprowadziła do otwarcia 23. gimnazjum z białoruskim językiem wykładowym. Z jej inicjatywy i pod jej bezpośrednim kierownictwem powstał projekt przetłumaczenia i wydania podręcznika zasad ruchu drogowego w języku białoruskim. Pracowała w zespole, który wydał sześć książek do nauczania języka białoruskiego jako języka obcego[1].
Od września 2016 roku deputowana do białoruskiego parlamentu i jedna z dwóch opozycjonistek w składzie izby (wcześniej od 1996 r. w parlamencie nie było opozycji)[2].
Mężatka, ma trzech synów[1].
Odznaczenia
Przypisy
- 1 2 3 Анісім Алена Мікалаеўна [online].
- 1 2 Andrzej Poczobut: Sylwetka. Alena Anisim, konstruktywna opozycjonistka Baćki. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. Agora SA, 2016-09-13. [dostęp 2016-09-16]. (pol.).
- ↑ Siarhiej Nawumczyk: Алексіевіч, Пазьняк, Вольскі, Эрыксан, Белавус. Хто яшчэ ўзнагароджаны мэдалём у гонар БНР-100. svaboda.org, 27 marca 2019. [dostęp 2024-08-25]. (biał.).