Allmaniopsis fruticulosa
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Allmaniopsis |
| Gatunek |
Allmaniopsis fruticulosa |
| Nazwa systematyczna | |
| Allmaniopsis fruticulosa Suess. Mitt. Bot. Staatssamml. München 1: 2 (1950)[3] | |
Allmaniopsis fruticulosa Suess. – gatunek roślin z rodziny szarłatowatych reprezentujący monotypowy rodzaj Allmaniopsis. Jest endemitem wschodniej Kenii[3]. Rośnie na terenach nizinnych (poniżej 200 m n.p.m.) w formacji zaroślowej z akacjami i balsamowcami[3].
Morfologia
- Pokrój
- Silnie krzaczasty – gęsto rozgałęziony półkrzew o drewniejących u nasady pędach, osiągający do 25 cm wysokości[3].
- Liście
- Skrętoległe[4], szarozielone, wąskojajowate do szerokołopatkowatych, do 3 cm długości[3].
- Kwiaty
- Drobne, zebrane w kulistawe, białawe kwiatostany wyrastające w kątach liści. W obrębie kwiatostanu kwiaty wyrastają trójkami, w których centralny kwiat jest obupłciowy i płodny, a boczne są zredukowane i płonne. Listków okwiatu jest 5, są one zakończone ością. Pręcików jest 5, bardzo krótkich. Zalążnia z pojedynczym zalążkiem zwieńczona krótką szyjką słupka i dwoma równowąskimi znamienionami[4].
- Owoce
- Cienkościenne, jednonasienne torebki[4].
Systematyka
Gatunek reprezentuje monotypowy rodzaj Allmaniopsis Suess. z rodziny szarłatowatych Amaranthaceae w jej szerokim ujęciu (obejmującym komosowate Chenopodiaceae). W obrębie rodziny rodzaj sytuowany jest w podrodzinie Amaranthoideae[4].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2022-07-07] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-07-07] (ang.).
- 1 2 3 4 5 Allmaniopsis fruticulosa Suess.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-07-07].
- 1 2 3 4 Klaus Kubitzki, J.G. Rohwer, V. Bittrich (red.), Flowering plants, dicotyledons: magnoliid, hamamelid, and caryophyllid families, Berlin 1993, s. 84, ISBN 978-3-662-02899-5, OCLC 861705944.