Aloconota insecta
| Aloconota insecta | |||
| (Thomson, 1856) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
rydzenice | ||
| Plemię |
Athetini | ||
| Podplemię |
Athetina | ||
| Rodzaj |
Aloconota | ||
| Gatunek |
Aloconota insecta | ||
| Synonimy | |||
| |||
Aloconota insecta – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1856 roku przez Carla Gustafa Thomsona pod nazwą Homalota insecta[1].
Morfologia
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 3,8 do 4,5 mm, tężej zbudowany niż A. sulcifrons. Oczy w widoku górnym są znacznie krótsze od niekompletnie obrzeżonych listewkowato skroni. Czułki są chudsze niż u A. subgrandis, a przedostatni ich człon jest ledwo dostrzegalnie poprzeczny. Przedplecze jest wyraźnie szagrynowane i gęsto punktowane, nieco bardziej połyskujące niż u A. subgrandis. Na linii środkowej przedplecza owłosienie jest skierowane ku tyłowi w części przedniej, a ku przodowi w części tylnej. Pokrywy są o ⅔ szersze niż przedplecze, a mierzone wzdłuż szwu trochę od niego dłuższe. Ich powierzchnia punktowana jest gęsto i dość drobno, drobniej i gęściej niż u A.sulcifrons. Owłosienie w wewnętrznych połowach pokryw kieruje się bardziej na zewnątrz niż ku tyłowi. Stopy tylnej pary mają człon pierwszy znacznie dłuższy od drugiego, ale wyraźnie krótszy niż drugi i trzeci razem wzięte. Odwłok ma równoległe w zarysie boki. Trzy pierwsze jego tergity są gęsto punktowane, a czwarty ma punktowanie tylko nieznacznie bardziej rozproszone od poprzedniego. U podstawy czwartego tergitu brak jest poprzecznego wcisku. U samca piąty tergit wyposażony jest w wyraźny, podłużny wzgórek, a szósty odznacza się obecnością czterech ząbków na tylnej krawędzi[2].
Ekologia i występowanie
Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Azorów, Portugalii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Luksemburga, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Bułgarii, Bośni i Hercegowiny, Grecji i europejskiej części Rosji. W Afryce Północnej podawany jest z Maroka. W Azji wykazany został z syberyjskiej części Rosji, Gruzji, Azerbejdżanu i Mongolii[1]. Północna granica zasięgu przebiega w okolicy 70° szerokości geograficznej[3].
Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek narażony na wymarcie (VU)[4].
Przypisy
- 1 2 M. Schülke, A. Smetana: Staphylinidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea-Staphylinoidea. I. Löbl, D. Löbl (red.). Wyd. Brill. Leiden, Boston: 2015, s. 362-366.
- ↑ Arved Lompe: Gattung Aloconota Thoms. (Glossola Fowler). [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-11-04].
- ↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae, część 3: Aleocharinae. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (8), 1981.
- ↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.