Anatolij Radenko
| Pełne imię i nazwisko |
Anatolij Hryhorowycz Radenko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anatolij Hryhorowycz Radenko, ukr. Анатолій Григорович Раденко, ros. Анатолий Григорьевич Раденко, Anatolij Grigorjewicz Radienko (ur. 3 sierpnia 1959 w Stalinie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
W 1977 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowym klubie Szachtar Donieck. W latach 1981–1982 występował w klubie Torpedo Moskwa, ale powrócił potem do Szachtara. W 1987 przeszedł najpierw do Nistru Kiszyniów, a w następnym 1988 do Zorii Woroszyłowgrad, ale już w maju zmienił klub na Wołyń Łuck. W 1990 wyjechał do Finlandii, gdzie bronił barw TP-47 Tornio. W 1992 zakończył karierę piłkarską w drugiej drużynie Szachtara.
Kariera reprezentacyjna
Występował juniorskiej oraz w młodzieżowej reprezentacji ZSRR. W turnieju finałowym młodzieżowych Mistrzostw Świata, rozgrywanych w Japonii, „opiekował się” Maradoną, nie dając jemu strzelić bramki (Maradona strzelił tylko z karnego)[1].
Kariera trenerska
W końcu lat 80. XX wieku ukończył studia w Instytucie Kultury Fizycznej w Moskwie. Trenował kluby Wołyń Łuck, Sokoł Saratów i Podilla Chmielnicki. W 2004 pracował na stanowisku starszego trenera w Piłkarskiej Akademii Szachtara Donieck[2]. Po zakończeniu kariery trenerskiej postanowił poświęcić się religii. 8 października 2009 został wyświęcony na diakona Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[3].
Sukcesy
Sukcesy klubowe
- wicemistrz ZSRR: 1979
- zdobywca Pucharu ZSRR: 1983
- finalista Pucharu ZSRR: 1982
- zdobywca Pucharu sezonu ZSRR: 1983
Sukcesy reprezentacyjne
- wicemistrz Świata U-20: 1979
Odznaczenia
- tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1980
Przypisy
- ↑ Анатолий Раденко: „Мое решение стать священником поняли не все...” – Террикон – Новости Спорта.
- ↑ Экс-тренер «Сокола» стал священником.
- ↑ Донбасс Православный :: Интервью :: Спорту – спортово, Богу – Богово. [dostęp 2010-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-15)].
Bibliografia
- Anatolij Radenko w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
- Anatolij Radenko w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
- Anatolij Radenko w bazie Football Facts (ros.)
- Anatoliy Radenko, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21].
|
.svg.png){kind=small}