Andrzej Krzewniak
![]() | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł na Sejm Ustawodawczy | |
| Okres |
od 1947 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
Andrzej Krzewniak, ps. Bolesław (ur. 30 listopada 1898 w Warszawie, zm. 27 lutego 1951 w Białymstoku) – polski tramwajarz i działacz związkowy, socjalista, prezydent Białegostoku (1945–1948), poseł na Sejm Ustawodawczy (1947–1951).
Życiorys
Urodził się w rodzinie robotniczej. Po ukończeniu szkoły technicznej walczył w Legionach Polskich, później służył w Wojsku Polskim (m.in. w trakcie wojny polsko-bolszewickiej). Po jej zakończeniu osiedlił się we Lwowie, gdzie pracował jako ślusarz w zakładach komunikacyjnych (później kierownik zajezdni). W latach 1921–1939 należał do PPS, działał również w Związku Zawodowym Pracowników Tramwajowych Polski.
W czasie II wojny światowej w AK, należał do PPS-WRN. W lipcu 1944 znalazł się na Lubelszczyźnie, gdzie podjął współpracę z PKWN oraz „odrodzoną” PPS, pracując jako funkcjonariusz partyjny na Lubelszczyźnie, Mazowszu i Podlasiu. Od 1945 do 1947 zasiadał w Radzie Naczelnej PPS, w tym okresie kierował także Wojewódzkim Komitetem PPS w Białymstoku[1].
W marcu 1945 objął obowiązki wiceprezydenta Białegostoku, a od czerwca 1945 do października 1948 sprawował funkcję prezydenta miasta. W styczniu 1946 przyjął mandat posła do Krajowej Rady Narodowej z nominacji białostockiej WRN. W 1947 wszedł w skład Sejmu Ustawodawczego jako reprezentant Podlasia[2].
Zmarł w Białymstoku. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 111-4-23)[3].
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (8 maja 1946)[4]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022, s. 607. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2025-05-16].
- ↑ Parlamentarzyści - Andrzej Krzewniak [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2023-06-19].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANDRZEJ KRZEWNIAK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-06-19].
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 119, poz. 219 „za zasługi, położone przy organizacji administracji publicznej służby zdrowia, oświaty oraz za wydajną pracę”.
Bibliografia
- (red. nacz. Feliks Tych), Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego. T. 3, K, Muzeum Historii Polskiego Ruchu Rewolucyjnego, Muzeum Niepodległości w Warszawie, „Książka i Wiedza”, Warszawa 1992.

.svg.png)