Anna Habsburżanka (1573–1598)
![]() Portret królowej Anny Austriaczki autorstwa polskiego malarza Jana Szwankowskiego, 1592 | |
| Królowa Polski | |
| Okres | |
|---|---|
| Jako żona | |
| Koronacja |
31 maja 1592 |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Królowa Szwecji | |
| Okres |
od 17 listopada 1592 |
| Jako żona | |
| Koronacja |
1 marca 1594 |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec | |
| Matka | |
Anna Habsburżanka (ur. 16 sierpnia 1573 w Grazu, zm. 10 lutego 1598 w Warszawie) – córka arcyksięcia Karola, brata cesarza Maksymiliana II, królowa Polski i Szwecji, pierwsza żona Zygmunta III, matka Władysława IV, posesorka starostwa augustowskiego[1].
Siostra Konstancji drugiej żony Zygmunta III.
Życiorys
Była otoczona troskliwą opieką rodziców. Biorąc pod uwagę ówczesne standardy, należała do bardzo wykształconych panien. Już w 1586 Anna Jagiellonka rozpoczęła starania o rękę którejś córki Karola dla swego siostrzeńca. Habsburgowie mieli pomóc w uzyskaniu korony polskiej dla Zygmunta. Plany upadły jednak, bowiem Anna była zaręczona z Henrykiem Lotaryńskim. Zygmunt zaczął zabiegać o rękę Krystyny holsztyńskiej. Również ten plan młodego króla nie doszedł do skutku.
W 1590 roku, dowiedziawszy się, że zaręczyny Anny zostały zerwane, Waza podjął ponowne starania o ślub z Anną. W drodze do Rzymu, w Grazu zatrzymał się kardynał Jerzy Radziwiłł, który prowadził w imieniu Zygmunta rozmowy na temat przyszłego małżeństwa. Rokowania te zostały bardzo chłodno przyjęte w środowisku senatorskim, które próbowało zawczasu uniemożliwić samowolne zawarcie przez króla małżeństwa[2]. Jeszcze w kwietniu 1592 kanclerz wielki koronny Jan Zamoyski na zjeździe w Lublinie był mu przeciwny[3]. Po długich pertraktacjach 4 maja 1592 odbył się w Wiedniu ślub per procura (Zygmunta reprezentował marszałek wielki litewski Albrycht Radziwiłł). Właściwe zawarcie małżeństwa, połączone z koronacją na królową Polski, odbyło się 31 maja tegoż roku w Krakowie. Ślub ten opiewał w swojej poezji Szymon Szymonowic. W latach 1593–1594 wraz z mężem przebywała w Szwecji, gdzie 1 marca 1594 koronowano ją w Uppsali na królową szwedzką.
Mimo że była Habsburżanką, Anna zyskała sympatię Polaków i przede wszystkim męża, który szczerze ją pokochał. W 1595 roku urodziła syna Władysława, późniejszego króla polskiego. Była w ciąży jeszcze cztery razy, jednak jako jedyny przeżył Władysław. W Polsce nie odegrała poważniejszej roli politycznej. Preferowała życie w zaciszu domowym z Zygmuntem III Wazą, przepojone żarliwością religijną.
Śmierć i pogrzeb
Zmarła 10 lutego 1598 w Warszawie wskutek komplikacji ciążowych. W momencie śmierci była w zaawansowanej ciąży. Nadworny lekarz wykonał pośpiesznie cesarskie cięcie, ale nowonarodzony syn Krzysztof zmarł zaraz po narodzinach[4][5]. Została pochowana w katedrze wawelskiej.
Józef Łukaszewicz[6] tak opisuje uroczystości pogrzebowe królowej (pisownia oryginalna):
… gdy w roku 1598 dnia 4. Lutego umarła w Warszawie Anna Austryjaczka, pierwsza żona Zygmunta III., ciało jej przybrane w szaty królewskie leżało cały tydzień na katafalku w niezamkniętej trumnie w jednej z sal zamku warszawskiego, poczem przeniesionem zostało do kaplicy królewskiej[7] (zapewne owej zwanej książęcą), gdzie przez 21 miesięcy stało w trumnie zamkniętej. Około trumny paliło się dzień i noc 10 świec jarzęcych i 20 lamp; psalmy w tej kaplicy śpiewali XX. Bernardyni podobnież dzień i noc, odmieniając się co kilka godzin i sprowadzając w pomoc do tej posługi religijnej księży z innych klasztorów tej reguły. Msze żałobne odprawiali przy ciele arcybiskupi, biskupi i inni dygnitarze kościelni. Requiem wykonywano codziennie z muzyką królewską. Nareszcie w październiku 1599 r. po solennym nabożeństwie odprawionym w kollegiacie, król i większa część senatu wraz z licznem duchowieństwem, odprowadził zwłoki swej małżonki do Krakowa, gdzie złożone zostały w kaplicy jagiellońskiej.
Galeria
Antonio Abondio, Miniatura Anny Habsburżanki z około 1590 r.
Dominicus Custos, Portret Anny Habsburżanki z lat 90. XVI wieku
Portret Anny Habsburżanki z 1592 r.
Portret Anny Habsburżanki z 1595 r. autorstwa Marcina Kobera
Miniatura Anny Habzburżanki z 1598 r. autorstwa Marcina Kobera- Podziemia katedry wawelskiej miejsce pochówku Anny Habsburżanki
Potomstwo
| Obraz | Imię | Data Urodzenia | Data śmierci | Małżeństwa |
|---|---|---|---|---|
| Anna Maria Wazówna | 1593 | 1600 | ||
| Katarzyna Wazówna | 1594 | 1594 | ||
![]() | Władysław IV Waza | 1595 | 1648 | 1.Cecylia Renata Habsburżanka 2.Ludwika Maria Gonzaga |
| Katarzyna Wazówna | 1596 | 1597 | ||
| Krzysztof Waza | 1598 | 1598 | ||
Genealogia
| Prapradziadkowie |
cesarz rzymski |
król Aragonii |
król Polski |
hrabia na Candale |
książę Bawarii |
margrabia Badenii |
król Kastylii i Leónu |
król Czech, król Węgier |
| Pradziadkowie |
król Kastylii i Leónu |
król Czech, król Węgier |
książę Bawarii |
cesarz rzymski | ||||
| Dziadkowie |
cesarz rzymski |
książę Bawarii | ||||||
| Rodzice |
arcyksiążę austriacki | |||||||
|
Anna Habsburg (1573–1598) królowa Polski, królowa Szwecji | ||||||||
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 300.
- ↑ S. Grzybowski, Jan Zamoyski, Warszawa 1994, s. 245.
- ↑ S. Grzybowski, Jan Zamoyski, Warszawa 1994, s. 247.
- ↑ Jerzy Besala „Małżeństwa królewskie. Władcy elekcyjni„, Bellona-Muza, Warszawa 2007, str. 88,
- ↑ Edward Rudzki „Polskie królowe„ Instytut Prasy i wydawnictwo Novum, Warszawa 1987, str. 66
- ↑ Józef Łukaszewicz Krótki opis historyczny kościołów parochialnych w dawnej diecezyi poznańskiej t. III, Nakładem Księgarni J.K. Żupańskiego, Poznań 1863, ss 341 i 342
- ↑ w „Kolegiacie i kościele parochialnym pod tytułem ś. Jana Chrzciciela” – obecnie bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie



