Ana Tatiszwili
![]() | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 lutego 1990 |
| Wzrost |
171 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
2005 |
| Zakończenie kariery |
26 marca 2020 |
| Trener |
Ean Mayer, Dmitrij Tatiszwili |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 11 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
50 (8 października 2012) |
| Australian Open |
2R (2012, 2015) |
| Roland Garros |
1R (2011–2014, 2019) |
| Wimbledon |
2R (2011, 2012) |
| US Open |
4R (2012) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
1 WTA, 8 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
59 (21 maja 2012) |
| Australian Open |
1R (2012, 2013, 2015) |
| Roland Garros |
2R (2013) |
| Wimbledon |
1R (2012–2014) |
| US Open |
3R (2011) |
Ana Tatiszwili (ur. 3 lutego 1990 w Tbilisi) – tenisistka reprezentująca Stany Zjednoczone, do kwietnia 2014 roku grająca dla Gruzji.
Kariera tenisowa
Była tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Sklasyfikowana najwyżej na 50. miejscu w rankingu światowym, w październiku 2012 roku. Odniosła jedenaście zwycięstw singlowych w zawodach oraz osiem zwycięstw deblowych w turniejach rangi ITF. Treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 4 lat. Wśród jej zainteresowań znajdowało się pływanie, natomiast jej ulubioną nawierzchnią były korty trawiaste.
We wrześniu 2011 roku Tatiszwili osiągnęła finał zawodów deblowych cyklu WTA Tour w Québecu. W meczu mistrzowskim razem z Jamie Hampton uległy Raquel Kops-Jones i Abigail Spears wynikiem 1:6, 6:3, 6–10. W 2013 roku awansowała do finału zawodów w Budapeszcie, gdzie wspólnie z Niną Bratczikową przegrały z parą Andrea Hlaváčková–Lucie Hradecká 4:6, 1:6. W sezonie 2014 odniosła deblowy triumf w Linzu, gdzie razem z Ralucą Olaru pokonały w finale Annikę Beck i Caroline Garcię 6:2, 6:1.
26 marca 2020 poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[1].
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra podwójna 3 (1–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 18 września 2011 | Québec | Twarda (hala) | 1:6, 6:3, 6–10 | ||
| Finalistka | 2. | 14 lipca 2013 | Budapeszt | Ceglana | 4:6, 1:6 | ||
| Zwyciężczyni | 1. | 12 października 2014 | Linz | Twarda (hala) | 6:2, 6:1 |
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 15/06/2008 | ITF | 25 000 | twarda | 6:4, 6:3 | ||
| 2. | 06/07/2008 | ITF | 50 000 | twarda | 2:6, 6:1, 6:3 | ||
| 3. | 05/10/2008 | ITF | 50 000 | twarda | 7:6(4), 6:4 | ||
| 4. | 27/06/2009 | ITF | 25 000 | ziemna | 6:1, 7:5 | ||
| 5. | 30/05/2010 | ITF | 25 000 | ziemna | 6:7(3), 6:3, 6:4 | ||
| 6. | 03/07/2011 | ITF | 100 000 | ziemna | 6:4, 6:3 | ||
| 7. | 13/10/2013 | ITF | 25 000 | twarda | 6:1, 1:6, 7:5 | ||
| 8. | 27/10/2013 | ITF | 25 000 | twarda | 6:2, 4:6, 6:4 | ||
| 9. | 03/11/2013 | ITF | 50 000 | twarda | 6:4, 6:4 | ||
| 10. | 26/01/2014 | ITF | 25 000 | ziemna | 6:1, 6:3 | ||
| 11. | 21/09/2014 | ITF | 75 000 | twarda | 6:2, 6:4 |
Przypisy
- ↑ Wozniacki, Sharapova & the WTA stars who have retired in 2020. wtatennis.com, 2020-11-01. [dostęp 2020-11-01]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2014-01-13] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-13] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2014-01-13] (ang.).
