Jamie Hampton
_(9379233670).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 stycznia 1990 |
| Wzrost |
173 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
wrzesień 2009 |
| Zakończenie kariery |
maj 2020 |
| Trener |
Jason Parker |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 5 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
24 (29 lipca 2013) |
| Australian Open |
3R (2013) |
| Roland Garros |
4R (2013) |
| Wimbledon |
2R (2012) |
| US Open |
3R (2013) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 5 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
74 (21 maja 2012) |
| US Open |
2R (2010) |
Jamie Hampton (ur. 8 stycznia 1990 we Frankfurcie nad Menem) – amerykańska tenisistka.
Kariera tenisowa
Urodziła się i w początkowych latach życia mieszkała w Niemczech, gdzie stacjonował jej ojciec – amerykański żołnierz. Tenisistka do trzynastego roku życia mieszkała w Enterprise w Alabamie, po czym przeniosła się do Auburn. W trakcie nauki na Auburn High School dwukrotnie zwyciężyła w deblowych zawodach dziewczyn do lat osiemnastu, amerykańskiej organizacji tenisowej (USTA), dzięki czemu dostała dziką kartę do głównego turnieju deblowego w US Open. Status zawodowej tenisistki posiadała od września 2009 roku, a jej debiut w turnieju wielkoszlemowym w grze singlowej miał miejsce w 2010 roku w US Open.
Swój najwyższy singlowy ranking WTA Tour osiągnęła w lipcu 2013 i było to miejsce 24.
Tenisistka zanotowała pięć wygranych turniejów singlowych i pięć deblowych rangi ITF. Osiągnęła także jeden finał zawodów singlowych i jeden finał zawodów deblowych cyklu WTA Tour.
W sezonie 2011 razem z Aną Tatiszwili osiągnęły finał zawodów deblowych w Québecu. W meczu mistrzowskim uległy Raquel Kops-Jones i Abigail Spears 1:6, 6:3, 6–10.
W czerwcu 2013 zanotowała finał gry pojedynczej w turnieju rangi WTA Premier w Eastbourne. W ostatnim spotkaniu Amerykanka przegrała 2:6, 1:6 z Jeleną Wiesniną.
W 2014 dotarła do półfinału w Auckland, w którym miała zmierzyć się z Venus Williams, jednak na skutek kontuzji oddała mecz walkowerem. W ciągu następnych osiemnastu miesięcy przeszła sześć operacji[1].
W 2020 roku poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[2].
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 1 (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 22 czerwca 2013 | Eastbourne | Trawiasta |  Jelena Wiesnina |
2:6, 1:6 |
Gra podwójna 1 (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 18 września 2011 | Québec | Dywanowa (hala) |  Ana Tatiszwili |
 Raquel Kops-Jones Abigail Spears |
1:6, 6:3, 6–10 |
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 18/10/2009 | Cleveland |
ITF | 10 000 | ziemna | Kyle McPhillips |
6:4, 6:1 |
| 2. | 18/04/2010 | Osprey |
ITF | 25 000 | ziemna |  Florencia Molinero |
6:1, 6:3 |
| 3. | 27/06/2010 | Boston |
ITF | 50 000 | twarda | Madison Brengle |
6:2, 6:1 |
| 4. | 11/07/2010 | Grapevine |
ITF | 50 000 | twarda |  Kurumi Nara |
6:3, 6:4 |
| 5. | 19/09/2010 | Redding |
ITF | 25 000 | twarda |  Jelena Pandžić |
3:6, 6:1, 6:4 |
Przypisy
- ↑ Jamie Hampton: It’s Definitely Not Over. wtatennis.com. [dostęp 2019-02-21]. (ang.).
- ↑ Wozniacki, Sharapova & the WTA stars who have retired in 2020. wtatennis.com, 2020-11-01. [dostęp 2020-11-01]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-30] (ang.).