Annibale Bugnini
| Arcybiskup tytularny Dioklei | ||
 | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 czerwca 1912 | |
| Data śmierci |
3 lipca 1982 | |
| Pronuncjusz apostolski w Iranie | ||
| Okres sprawowania |
1976–1982 | |
| Sekretarz Kongregacji Kultu Bożego | ||
| Okres sprawowania |
1972–1976 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Inkardynacja | ||
| Prezbiterat |
26 czerwca 1936 | |
| Nominacja biskupia |
6 lutego 1972 | |
| Sakra biskupia |
13 lutego 1972 | |
| Data konsekracji |
13 lutego 1972 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Annibale Bugnini (ur. 14 czerwca 1912 w Civitella del Lago, zm. 3 lipca 1982) – włoski arcybiskup ze Zgromadzenia Misji.
Współtwórca nowego rytu posoborowego w Kościele katolickim (obecnie: zwyczajnej formy rytu rzymskiego). W latach 1962–1965 przewodniczący Komisji Liturgicznej Soboru Watykańskiego II, zajmującej się przygotowaniem reformy liturgicznej. W latach 1972–1976 sekretarz kongregacji Kultu Bożego. Arcybiskup tytularny Dioklei[1]. W 1976 roku papież Paweł VI zwolnił go z posługi w Kurii Rzymskiej i powierzył misję nuncjusza apostolskiego w Iranie (Teheranie).
Wobec arcybiskupa Bugniniego wielokrotnie pojawiały się oskarżenia o związki z masonerią; czemu sam zainteresowany zaprzeczał[2].
Pisma
- La riforma liturgica 1948-1975. CLV-Ed. Liturgiche, Roma 1983.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Catholic-Hierarchy. [dostęp 2010-04-22]. (ang.).
- ↑ Michał Poradowski: Problemy II Soboru Watykańskiego. Masoneria w Kościele. Wrocław: 1996.
Linki zewnętrzne
- Wywiad z ks.kan. Andrea Rose, konsultantem komisji ds. wdrażania reformy liturgicznej, w którym opowiada min. o udziale abp. Bugniniego w reformie liturgii.. forums.v3v.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-08)]. (ang.)