Anton Romako
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Anton Romako (ur. 20 października 1832 w Atzgersdorf, zm. 8 marca 1889 w Wiedniu) – austriacki malarz, uważany za prekursora ekspresjonizmu.
Życiorys
Anton Romako był nieślubnym synem fabrykanta Josefa Leppera i jego gospodyni Elisabeth Marii Anny Romako. Rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, lecz profesor tej uczelni, malarz akademicki okresu biedermeier Ferdinand Georg Waldmüller odmówił mu wszelkich uzdolnień artystycznych. Mimo to kontynuował studia w Monachium u Wilhelma von Kaulbacha, potem w Wenecji, Rzymie i Londynie. W latach pięćdziesiątych powrócił do Wiednia, by studiować prywatnie u Carla Rahla.
W latach 1857–1876 przebywał w Rzymie, zajmując się malarstwem portretowym i rodzajowym. Po powrocie do Wiednia spotkał się z niechętnym przyjęciem publiczności, hołdującej akademickiemu malarstwa Hansa Makarta. Z tego powodu często opuszczał Wiedeń i odwiedzał Węgry, Włochy i Francję.
W roku 1862 poślubił Zofię Köbel, lecz małżeństwo skończyło się w roku 1875 rozwodem. Spośród pięciorga potomków dwie córki – Mathilde i Mary – popełniły w roku 1887 samobójstwo.
Zajmował się głównie malarstwem pejzażowym, a także portretowym i historycznym. Jego portrety wykazywały wpływy wczesnego ekspresjonizmu, co spotykało się z ujemną oceną konserwatywnej krytyki. Obecnie jest uznawany za wybitnego malarza austriackiego końca XIX wieku.
Galeria
Hrabina Maria Magda Kuefstein (1878–1880)
Kontradmirał Wilhelm von Tegetthoff podczas Bitwy pod Lissą (1878–1880)
Cesarzowa Elżbieta (1883)
Bibliografia
- Ralph Gleis: Anton Romako. Die Entstehung des modernen Historienbildes (Powstanie nowoczesnego malarstwa historycznego). Böhlau Wien, Köln, Weimar 2010, ISBN 978-3-412-20613-0.