Antrachinon
|
|
| Nazewnictwo |
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
| PIN |
antraceno-9,10-dion[1] |
| inne |
9,10-antrachinon[1] |
| Inne nazwy i oznaczenia |
| 9,10-dioksoantracen |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C14H8O2 |
| Masa molowa |
208,21 g/mol |
| Wygląd |
żółte kryształy w kształcie igieł[2] |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
84-65-1 |
| PubChem |
6780 |
| SMILES |
|
C1=CC=C2C(=C1)C(=O)C3=CC=CC=C3C2=O |
|
| InChI |
|
InChI=1S/C14H8O2/c15-13-9-5-1-2-6-10(9)14(16)12-8-4-3-7-11(12)13/h1-8H |
| InChIKey |
RZVHIXYEVGDQDX-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
|
|
| Podobne związki |
| Podobne związki |
naftochinon, antracen |
| Pochodne |
antrachinony |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Antrachinon – organiczny związek chemiczny z grupy chinonów, pochodna antracenu zawierająca dwie grupy karbonylowe w położeniach 9 i 10. Jest to żółta substancja nierozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w benzenie. Tworzy krystaliczne igły. Służy jako półprodukt do produkcji wielu barwników, w tym m.in. alizaryny. Występuje w korze rośliny kruszyny pospolitej (Frangula alnus) oraz ożanki czosnkowej (Teucrium scordium).
Przypisy
- 1 2 P-64.2.1 Nazwy zachowane, [w:] Henri A.H.A. Favre Henri A.H.A., Warren H.W.H. Powell Warren H.W.H., Nomenklatura związków organicznych. Rekomendacje IUPAC i nazwy preferowane 2013, Komisja Terminologii Chemicznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego (tłum.), wyd. 5, Narodowy Komitet Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej, [2023], s. 678 .
- 1 2 3 4 Haynes 2016 ↓, s. 3-28.
- ↑ Haynes 2016 ↓, s. 5-140.
- 1 2 3 4 Anthraquinone (nr 31466) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2020-05-11]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Haynes 2016 ↓, s. 16-17.
- 1 2 Anthraquinone, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2020-05-11] (ang.).
