Anzelm (imię)

Anzelmimię męskie pochodzenia germańskiego (ans <Azowie> + helm <hełm>, oznacza „strzeżony przez bóstwa”). Imię teoforyczne[1][2]. W Polsce używane w 1228 r.[2] oraz od XIV w.[3][4]

Forma żeńska: Anzelma.

W Polsce imię pozostaje imieniem rzadko wybieranym. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL było 67 mężczyzn o imieniu Anzelm nadanym jako imię pierwsze[5] oraz 105 mężczyzn z imieniem Anzelm jako drugim[6].

Anzelm imieniny obchodzi 3 marca[3][4][2], 18 marca[3][4][2] i 21 kwietnia[3][4][2].

W innych językach[7]

Osoby o imieniu Anzelm

Przypisy

  1. Fros i Sowa 1982 ↓, s. 109.
  2. 1 2 3 4 5 Anzelm [online], deon.pl [dostęp 2024-04-21].
  3. 1 2 3 4 Bubak 1993 ↓, s. 43.
  4. 1 2 3 4 Grzenia 2008 ↓, s. 57.
  5. Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-04-21], Anzelm - imię pierwsze.
  6. Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 26 stycznia 2024 [dostęp 2024-04-21], Anzelm - imię drugie.
  7. Janowowa i in. 1991 ↓, s. 28.

Bibliografia

  • Imiona w układzie alfabetycznym. W: Józef Bubak: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 43. ISBN 83-04-03860-9.
  • Objaśnienia imion oraz sylwetki świętych. W: Henryk Fros, Franciszek Sowa: Twoje imię : Przewodnik onomastyczno-hagiograficzny. Wyd. 2. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, 1982, s. 109–111, kol. prawa.
  • Słownik imion. W: Jan Grzenia: Słownik imion. Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 57. ISBN 978-83-01-15644-2.
  • Słownik imion. W: Wanda Janowowa, Aldona Skarbek, Bronisława Zbijowska, Janina Zbiniowska: Słownik imion. Wyd. 2. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 28, kol. lewa. ISBN 83-04-03123-X.