Ariane (1914)

Ariane (Q100)
Ilustracja
Jednostka bliźniacza „Ariane” – „Andromaque” przed 1920 r.
Klasa

okręt podwodny

Typ

Amphitrite

Historia
Stocznia

Arsenal de Cherbourg

Położenie stępki

1911

Wodowanie

5 września 1914

 Marine nationale
Wejście do służby

1915

Zatopiony

19 czerwca 1917

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


414 ton
609 t

Długość

53,9 m

Szerokość

5,4 m

Zanurzenie

3,3 m

Rodzaj kadłuba

dwukadłubowy

Napęd
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 800 KM
2 silniki elektryczne o łącznej mocy 700 KM
2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


13 węzłów
9,5 w.

Zasięg

powierzchnia: 1300 Mm przy 10 w.
zanurzenie: 100 Mm przy 5 w.

Uzbrojenie
8 torped; 1 działo kal. 47 mm, później 75 mm
Wyrzutnie torpedowe

8 × 450 mm

Załoga

29

Ariane (Q100) – francuski oceaniczny okręt podwodny z czasów I wojny światowej, siódma zamówiona jednostka typu Amphitrite. Została zwodowana 5 września 1914 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg, a do służby w Marine nationale weszła w 1915 roku. Jednostka służyła podczas wojny na Morzu Śródziemnym i Adriatyku. Okręt został zatopiony 19 czerwca 1917 roku, storpedowany nieopodal Bizerty przez niemiecki okręt podwodny SM UC-22.

Projekt i budowa

„Ariane” zamówiona została na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1909 roku[1][2]. Jednostkę zaprojektował inż. Julien Hutter, ulepszając swój projekt okrętów typu Clorinde[3].

„Ariane” zbudowana została w Arsenale w Cherbourgu[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1911 roku[4], został zwodowany 5 września 1914 roku[1][2], a do służby przyjęto go w 1915 roku[4]. Nazwa nawiązywała do mitologicznej postaci – Ariadny[5]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q100[1].

Dane taktyczno–techniczne

Wnętrze bliźniaczej „Andromaque” (przed 1926 r.)

„Ariane” była średniej wielkości oceanicznym okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej[4]. Długość całkowita wynosiła 53,9 metra, szerokość 5,4 metra i zanurzenie 3,3 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 414 ton, a w zanurzeniu 609 ton[1][2][a]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki wysokoprężne MAN (wyprodukowane na licencji we francuskiej firmie Loire) o łącznej mocy 800 koni mechanicznych (KM)[1][3][b]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Nancy o łącznej mocy 700 KM[1][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 13 węzłów na powierzchni i 9,5 węzła w zanurzeniu[1][3][c]. Zasięg wynosił 1300 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 100 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[1][2].

Okręt wyposażony był w osiem zewnętrznych wyrzutni torped kalibru 450 mm: dwie na dziobie jednostki oraz sześć systemu Drzewieckiego, z łącznym zapasem 8 torped[1][6]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło działo pokładowe kal. 47 mm M1902 L/50, wymienione następnie na działo kal. 75 mm M1897 L/35[3][4].

Załoga okrętu składała się z 29 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][5].

Służba

„Ariane” podczas wojny pełniła służbę na Morzu Śródziemnym i Adriatyku[3][7]. 19 czerwca 1917 roku jednostka, przechodząca nieopodal Bizerty próby morskie po niedawnym remoncie, została storpedowana przez niemiecki okręt podwodny SM UC-22[1][5]. Okręt zatonął o godzinie 5:58 1,5 Mm na północ od Cap Bon, a na jego pokładzie śmierć poniosło 21 członków załogi[8].

Uwagi

  1. ↑ Według J. Gozdawy-Gołębiowskiego i T. Wywerki Prekurata wyporność wynosiła 410/550 ton[6].
  2. ↑ Projektowana moc silników Diesla miała wynosić 1300 KM[1][4].
  3. ↑ Projektowana prędkość na powierzchni miała wynosić 15 węzłów[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.
  2. 1 2 3 4 5 6 Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 152.
  3. 1 2 3 4 5 6 Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 87.
  4. 1 2 3 4 5 Ivan Gogin: AMPHITRITE submarines (1915-1918). Navypedia. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  5. 1 2 3 Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  6. 1 2 J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 537.
  7. ↑ Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 154.
  8. ↑ Guðmundur Helgason: Ariane. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).

Bibliografia

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: AMPHITRITE submarines (1915-1918). Navypedia. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  • Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
  • Guðmundur Helgason: Ships hit by UC 22. uboat.net. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  • Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
  • Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.