Arthur Wint

lekkoatletyka
Arthur Wint
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1920
Plowden

Data i miejsce śmierci

19 października 1992
Linstead

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Jamajka
Igrzyska olimpijskie
złotoLondyn 1948lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
srebroLondyn 1948lekkoatletyka
(bieg na 800 m)
złotoHelsinki 1952lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
srebroHelsinki 1952lekkoatletyka
(bieg na 800 m)
Odznaczenia
Order Jamajki Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Arthur Stanley Wint (ur. 25 maja 1920 w Plowden w Manchesterze, zm. 19 października 1992 w Linstead) – jamajski lekkoatleta, sprinter i średniodystansowiec, z wykształcenia lekarz.

Przebieg kariery

W 1938 zdobył złoty medal w biegu na 800 metrów na Igrzyskach Środkowoamerykańskich i Karaibskich w Panamie. Od 1942 służył w Royal Air Force. Walczył w II wojnie światowej jako pilot. W 1947 zakończył służbę wojskową i rozpoczął studia medyczne.

Na Igrzyskach Olimpijskich w 1948 w Londynie zdobył złoty medal w biegu na 400 metrów (przed swym rodakiem Herbem McKenleyem) oraz srebrny na 800 metrów (za Amerykaninem Malem Whitfieldem). Zespół Jamajki nie ukończył finału sztafety 4 × 400 m wskutek kontuzji Winta.

W 1952 na Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach był członkiem zespołu, który zwyciężył w sztafecie 4 × 400 m ustanawiając rekord świata 3.03,9 s. (skład sztafety: Wint, Leslie Laing, Herb McKenley i George Rhoden). Na 800 Wint ponownie zdobył srebrny medal za Malem Whitfieldem, a na 400 m był 5. w finale.

Zakończył karierę lekkoatletyczną w 1953 i zaczął pracować jako lekarz. W 1954 otrzymał Order Imperium Brytyjskiego. Od 1955 mieszkał i pracował na Jamajce w Hanover. W latach 1974–1978 był Wysokim Komisarzem Jamajki w Wielkiej Brytanii.

Rekord życiowy

  • 400 m – 46,1 s. (1936)[1]

Odznaczenia

Przypisy

  1. Olympedia – Arthur Wint [online], www.olympedia.org [dostęp 2021-12-05].

Linki zewnętrzne