Avo Soots

Avo Soots (ur. 14 listopada 1951 w Tallinnie, zm. 3 sierpnia 2005 tamże) – estoński kierowca wyścigowy.

W latach 60. rywalizował w kartingu^[1]. W 1974 roku zadebiutował w Sowieckiej Formule 4 podczas niewliczanego do mistrzostw wyścigu na torze Pirita-Kose-Kloostrimetsa, gdzie zajął jedenaste miejsce^[2]. Rok później zajął drugie miejsce na torze Bikernieki^[3]. W roku 1976 Estończyk powtórzył ten rezultat^[4]. W roku 1977 startował w Formule Easter. Dwukrotnie był wówczas trzeci na torze Bikernieki, a w wyścigu na Pirita-Kose-Kloostrimetsa zajął drugie miejsce^[5].

W sezonie 1978 jako fabryczny kierowca TARK^[1] zadebiutował w Sowieckiej Formule 3. Zajął wówczas piętnaste miejsce w klasyfikacji, natomiast w mistrzostwach Estonii był trzeci^[6]. Identyczną pozycję w klasyfikacji zajął rok później, a w Sowieckiej Formule 3 był siódmy^[7]. W roku 1980 był jedenasty w mistrzostwach ZSRR oraz drugi w mistrzostwach Estonii^[8]. W 1981 roku został mistrzem Estonii, natomiast w ZSRR zajął czwarte miejsce. Wygrał nieoficjalny wyścig na torze Bikernieki, a w mistrzostwach na tym samym torze zajął drugie miejsce^[9]. Rok 1982 Soots zakończył na trzeciej pozycji w mistrzostwach Estonii oraz ósmej w klasyfikacji Związku Radzieckiego^[10]. W sezonie 1983 był szósty w Sowieckiej Formule 3, zdobywając podium w Bikerniekach^[11].

W sezonie 1984 zaczął ścigać się Estonią 21M. Po wywalczeniu dwóch podiów zajął trzecie miejsce w klasyfikacji Sowieckiej Formuły 3^[12]. W roku 1985 wygrał pierwszy wyścig w Sowieckiej Formule 3, co miało miejsce na torze Bikernieki. Soots ponadto ponownie zajął trzecie miejsce w klasyfikacji ogólnej^[13]. Rok 1986 Estończyk zakończył na drugim miejscu w klasyfikacji generalnej, ulegając mistrzowi Aleksandrowi Potiechinowi o trzy punkty. Zdobył ponadto mistrzostwo Estonii^[14]. W ostatnim roku istnienia Sowieckiej Formuły 3 – 1987 – był siódmy w klasyfikacji. Po raz trzeci zdobył natomiast mistrzostwo Estońskiej Formuły 3^[15].

Po rozwiązaniu Sowieckiej Formuły 3 ścigał się w Formule Mondial. Po zdobyciu trzech podiów zajął trzecie miejsce w mistrzostwach Związku Radzieckiego. Został również mistrzem Estonii^[16]. W 1989 roku nie był klasyfikowany w Formule Mondial^[17], a rok później był szósty^[18].

Jego brat, Vallo, również był kierowcą wyścigowym^[1].