Azotyn butylu
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C4H9NO2 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
103,12 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
bezbarwna ciecz | ||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki |
azotyn izobutylu, azotyn sec-butylu, azotyn tert-butylu | ||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||
Azotyn butylu, C
4H
9NO
2 – organiczny związek chemiczny z grupy azotynów, ester kwasu azotawego i butanolu. Używany jest głównie rekreacyjnie jako poppers.
Otrzymywanie
Może zostać otrzymany poprzez wkraplanie mieszaniny butanolu z kwasem siarkowym do wodnego roztworu azotynu sodu[5].
Przypisy
- 1 2 3 4 CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 95, Boca Raton: CRC Press, 2014, s. 3-86, ISBN 978-1-4822-0867-2 (ang.).
- 1 2 3 Butyl nitrite (nr 226637) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2016-02-22]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- 1 2 n-Butyl nitrite, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2016-02-22] (ang.).
- ↑ Azotyn butylu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2016-02-22] (ang.).
- ↑ Estry kwasów nieorganicznych. W: Arthur Israel Vogel: Preparatyka organiczna. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1984, s. 348. ISBN 83-204-0579-3.
