Błona strzemiączkowa

Strzemiączko. Błona strzemiączkowa (na ilustracji niepokazana) rozpięta jest między odnogami (4, 5) i podstawą (6).

Błona strzemiączkowa (łac. membrana stapedis) – w anatomii człowieka połączenie więzozrostowe strzemiączka, zaliczane do więzadeł kosteczek słuchowych. Stanowi ją cienka blaszka tkanki łącznej, rozpięta między grzebieniem podstawy strzemiączka a bruzdą obydwu odnóg jego łuku, zasłaniając w ten sposób całą przestrzeń między odnogami a podstawą[1].

Przypisy

  1. ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 417–419, ISBN 978-83-200-3258-1.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.