Błotniarka uszata

Błotniarka uszata
	Radix auricularia
	(Linnaeus, 1758)
	; Radix auricularia japonica
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Gromada	ślimaki
Podgromada	płucodyszne
Rząd	nasadooczne
Rodzina	błotniarkowate
Rodzaj	Radix
Gatunek	błotniarka uszata
Synonimy
	Helix auricularia Linnaeus, 1758; Limnaea auricularia (Linnaeus, 1758); Limnaeus auricularius (Linnaeus, 1758); Limneus auricularius (Linnaeus, 1758); Lymnea auricularia (Linnaeus, 1758); Lymnaea auricularia — Bourguignat, 1864; Lymnaea trencalaeonis Gassies, 1856; Radix auriculatus — Montfort, 1810;
	Helix auricularia Linnaeus, 1758; Limnaea auricularia (Linnaeus, 1758); Limnaeus auricularius (Linnaeus, 1758); Limneus auricularius (Linnaeus, 1758); Lymnea auricularia (Linnaeus, 1758); Lymnaea auricularia — Bourguignat, 1864; Lymnaea trencalaeonis Gassies, 1856; Radix auriculatus — Montfort, 1810;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Błotniarka uszata (Radix auricularia) – gatunek słodkowodnego ślimaka z rodziny błotniarkowatych (Lymnaeidae). Występuje w Europie i Azji. Zawleczona do Ameryki Północnej.

Charakterystyka

Muszla cienkościenna, prześwitująca i krucha, barwy rogowej lub żółtawej o powierzchni nieregularnie prążkowanej lub młotkowanej, zbudowana z trzech zwojów tworzących niewielką, stożkowato zaostrzoną skrętkę i czwartego, znacznie rozdętego i wielokrotnie swą wielkością przewyższającego wcześniejsze. Muszla 25–30 mm wysokości i 25–30 mm szerokości. Wrzeciono o typowej dla błotniarek budowie (to znaczy z fałdką i wygięciem na styku z ostatnim skrętem), a dołek osiowy zakryty całkowicie lub niewielki, szczelinowaty. Otwór w zarysie uchowaty (stąd nazwa), z krawędzią spłaszczoną i często wywiniętą.

Zasięg występowania i środowisko

Pospolita; żyje w wodach stojących i wolno płynących Europy, dużej części Azji oraz Ameryki Północnej, gdzie została zawleczona. Gatunek dość odporny na zanieczyszczenia. Na zimę przenosi się do głębszych wód. Ślimaki w strefie pływów i szybciej płynących strumieni wykształcają grubościenne muszle z okrągłym (nieuchowatym) otworem i o jeszcze bardziej zredukowanej skrętce. Muszle ślimaków żyjących w trzcinowiskach często mają wgłębienia na krawędziach otworu od stałego siedzenia na łodydze trzciny. Błotniarka uszata jest gatunkiem wszystkożernym, a pokarm zwierzęcy (padlina) zwiększa jej długowieczność i możliwości wzrostu.

Rozmnażanie

Rozmnażanie odbywa się od końca marca do maja. Jaja w liczbie od 50 do 150 sztuk (czasami więcej, nawet 475 szt.) składane są w podkowiastych kładkach (długość 1,5 do 7,5 cm) na powierzchniach zanurzonych w wodzie.

Zobacz też

mięczaki Polski

Przypisy

↑ Radix auricularia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
1 2 3 4 5 MolluscaBase eds., Radix auricularia (Linnaeus, 1758), [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-04-28] (ang.).
↑ Radix auricularia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia

Urbański J. Krajowe ślimaki i małże, Warszawa 1957.
Piechocki A., Ślimaki z cyklu Fauna Słodkowodna Polski, Warszawa 1979, ISBN 83-01-01143-2.

[itis-1] Radix auricularia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[mb-2] 1 2 3 4 5 MolluscaBase eds., Radix auricularia (Linnaeus, 1758), [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-04-28] (ang.).

[iucn-3] Radix auricularia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[1]

[2]

[3]