B.A.T.
| Producent |
Computer's Dream |
|---|---|
| Wydawca | |
| Artysta |
Olivier Cordoléani |
| Główny programista |
Hervé Lange |
| Scenarzysta |
Hervé Lange |
| Data wydania |
1989[1] |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | |
| Nośniki | |
B.A.T. (oryginalny tytuł Bureau des Affaires Temporelles, w wersji angielskiej Bureau of Astral Troubleshooters) – komputerowa gra przygodowo-fabularna osadzona w realiach science fiction, wyprodukowana przez francuskie studio Computer's Dream i wydana w 1989 roku przez Ubisoft. Ukazała się na platformach Atari ST, MS-DOS, Amiga, Commodore 64 oraz Amstrad CPC. W 1991 roku wyprodukowany został jej sequel, B.A.T. II[2].
Fabuła
W B.A.T. gracz wciela się w rolę agenta tytułowej tajnej organizacji, która egzekwuje międzygwiezdne prawo za pomocą wszelkich niezbędnych środków – w celu zapobieżenia zamachowi terrorystycznemu na skolonizowanej planecie Selenii[3].
Rozgrywka
B.A.T. jest grą przygodowo-fabularną o narracji nieliniowej, która daje graczowi możliwość realizacji głównego zadania za pomocą wielu różnych akcji, w tym konwersacji, walki, eksploracji przestrzeni i korzystania z przedmiotów zakupionych lub odkrytych w świecie gry[3]. Dodatkowe opcje są dostępne dzięki implantowi wszczepionemu w ramię postaci gracza, który pozwala agentowi tymczasowo zwiększyć swoje umiejętności do nadludzkich poziomów[3]. Implant, określany w grze mianem BOB (Bio-directional Organic Bioputer)[4][5], może zostać zaprogramowany (za pomocą prostego języka programowania) tak, by wyświetlał dane dotyczące np. kondycji awatara, tłumaczył wypowiedzi innych bohaterów i ostrzegał gracza, gdy w pobliżu znajdą się wrogowie[6][5].
Produkcja
B.A.T. został wyprodukowany przez studio Computer's Dream pod wodzą Hervé Lange'a oraz Oliviera Cordoléaniego[3]. Gra wykorzystuje interfejs „wskaż i kliknij”, wystylizowany na kartki zeszytu komiksowego; sama oprawa wizualna, opracowana przez Cordoléaniego[7], przypomina powieści wizualne takich artystów jak Enki Bilal[2], Philippe Druillet oraz Jean Giraud[7]. Za wydanie B.A.T. we Francji odpowiedzialne było przedsiębiorstwo Ubisoft[1].
Odbiór
B.A.T. został pozytywnie przyjęty przez francuską społeczność graczy. Na festiwalu 4 d'Or uhonorowano go nagrodą dla najlepszej interaktywnej gry przygodowej[8], a na festiwalu Tilt d'Or – nagrodą za najlepszą oprawę graficzną[9]. Alain Massoumipour i Robert Barbe z magazynu „Amstrad Cent Pour Cent” okrzyknęli grę „arcydziełem”[10]. Stéphane Lavoisard w recenzji dla „Génération 4” uznał B.A.T. za „obecnie jedną z najbardziej rozbudowanych gier przygodowych”[11]. Zdaniem znawcy gier science fiction, Neila Tringhama, „B.A.T. to imponujący utwór noir o przyszłości, osadzony w stylowym, brutalnym półświatku, o wyraźnie antykapitalistycznym wydźwięku”[2].
Przypisy
- 1 2 Olivier Hautefeuille, Avant-première: B.A.T., „Tilt” (nr 71), listopad 1989, s. 26.
- 1 2 3 Tringham 2014 ↓, s. 146.
- 1 2 3 4 Tringham 2014 ↓, s. 145.
- ↑ B.A.T., „Science & Vie Micro” (nr 67), grudzień 1989, s. 214.
- 1 2 Neil Randall, Alternate Lives, „Game Players PC Strategy Guide”, 4 (nr 4), lipiec 1991, s. 43 (ang.).
- ↑ Festival de la micro: Avec B.A.T. gagnez un Atari, „Jeux & Stratégie” (nr 53), 1989, s. 41 [dostęp 2024-04-15] (fr.).
- 1 2 Pierre Grumberg, B.A.T.: Bienvenue au jeu vivant, „Micro Mag” (nr 7), listopad 1989, s. 26 (fr.).
- ↑ 4 d'Or, „Génération 4” (nr 20), marzec 1990, s. 107 (fr.).
- ↑ Olivier Hautefeuille, Meuilleurs graphismes – BAT, „Tilt” (nr 85H), grudzień 1990, s. 30 (fr.).
- ↑ Alain Massoumipour, Robert Barbe, B.A.T., „Amstrad Cent Pour Cent” (nr 34), luty 1991, s. 18 (fr.).
- ↑ Stéphane Lavoisard, Frank Ladoire, Didier Latil, Aventure: B.A.T., „Génération 4” (nr 16), listopad 1989, s. 66-67 (fr.).
Bibliografia
- Neal Roger Tringham, Science Fiction Video Games, CRC Press, 2014, ISBN 1-4822-0389-8 (ang.).