BM-14
 Wyrzutnia BM-14 na podwoziu samochodu ZIS-151. | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu |
samobieżna wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa |
| Trakcja |
Kołowa |
| Załoga |
7 |
| Historia | |
| Prototypy |
1947-1948 (BM-14-16) |
| Produkcja |
1951-1960 (BM-14-16) |
| Wycofanie |
Wojsko Polskie - II poł. lat 80. |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
68 kW (BM-14-16) |
| Długość |
6,92 m |
| Szerokość |
2,30 m |
| Wysokość |
3,17 m |
| Masa |
6,4 ton |
| Osiągi | |
| Prędkość |
60 km/h |
| Zasięg pojazdu |
650 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
0,8 m |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
Aktualni – kolor niebieski Byli – kolor czerwony | |
BM-14 – radziecka wyrzutnia pocisków rakietowych pierwotnie na podwoziu ZiS-151, ZiŁ-157 i ZiŁ-131, pochodząca z lat 50 (ujawniona w 1954 roku). BM-14 miała szesnaście rurowych wyrzutni o długości 110 centymetrów.
Amunicja
System BM-14 korzysta z amunicji kalibru 140 mm, o zasięgu od 3,8 - 9,8 km[1].
Rodzaje amunicji:
- M-14OF – głowica odłamkowo-burząca[2]
- M-14D – głowica zapalająca (biały fosfor)[1]
- M-14S – głowica chemiczna (sarin)[1]
Użytkownicy
Wersja BM-14-16:[3]
.svg.png){kind=small}
Przypisy
- 1 2 3 Attack on Ghouta [online], Human Rights Watch, 10 września 2013.
- ↑ Projectile and Warhead Identification Guide-Foreign | PDF | Shell (Projectile) | Ammunition [online], Scribd [dostęp 2023-08-28] (ang.).
- ↑ Dawid, BM-14 [online], Opisy Broni, 27 listopada 2022 [dostęp 2023-08-28] (pol.).
Bibliografia
- Tomasz Szulc. Następcy Katiuszy. „Nowa Technika Wojskowa”. 1999. nr 6. s. str. 15-20. ISSN 1230-1655.
- Tomasz Szulc. Następcy Katiuszy Cz. II. „Nowa Technika Wojskowa”. 1999. nr 8. s. str. 25-32. ISSN 1230-1655.