Barbara Szymańska-Makuch
| Imię i nazwisko urodzenia |
Barbara Szymańska |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
nauczycielka |
| Narodowość |
polska |
| Rodzice |
Franciszek Szymański i Janina Szymańska z domu Jacuńska |
| Małżeństwo |
Stanisław Makuch |
| Krewni i powinowaci |
Walenty Wierzycki (pradziadek), |
| Odznaczenia | |
 | |
Barbara Szymańska-Makuch (ur. 17 grudnia 1917 w Moskwie, zm. 25 grudnia 2003) – polska nauczycielka uhonorowana tytułem Sprawiedliwej wśród Narodów Świata.
Życiorys
Barbara Szymańska ukończyła Państwową Średnią Szkołę Ogrodniczą w Wilnie. Znalazła pracę nauczycielki w szkole rolniczej w Mokoszynie pod Tarnobrzegiem, niedaleko Sandomierza. W 1939 roku mieszkała tam razem z matką, Janiną Szymańską[1]
W czasie okupacji Barbara Szymańska opiekowała się i chroniła przed śmiercią kilkoro Żydów, w tym dr Olgę Lilien, Wolfa Jakubczyka, Zofię Preiss czy Małkę (nazwaną Marysią), córkę Sary Glass[1][2].
Czując zagrożenie Barbara z Marysią wyjechały do Lwowa, gdzie Marysia została umieszczona w ochronce u sióstr (i przeżyła wojnę). Tam Barbara zaangażowała się w działalność lwowskiego PPS oraz w Żegoty. Jesienią 1942 roku pojechała do Warszawy, po kolejną porcję dokumentów legalizacyjnych. W drodze powrotnej została ujęta i spędziła sześć tygodni w lubelskim więzieniu. Po przewiezieniu do Lwowa, mimo próby wykupienia jej przez podziemie, trafiła do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, gdzie przebywała do końca wojny[1][2].
Wkrótce po wojnie wyjechała na zaproszenie Małki Glass do Kanady, gdzie poznała swego przyszłego męża, Stanisława Makucha, żołnierza Armii Andersa. Prowadzili z mężem sklep ogrodniczy[1]
Życie prywatne
Barbara była córką Franciszka Szymańskiego i Janiny z domu Jacuńskiej. Matka Janiny była m.in. siostrą Bronisławy Władysławy Lucyny z domu Wierzyckiej (córki Walentego Wierzyckiego; Bronisława była siostrą Walentyny (1848–1910), matki m.in. Anny Podgórskiej). Barbara miała dwie siostry:
- Halinę Janinę (1922–2013), która wyszła za Przemysława Ogrodzińskiego, z którym mieli syna Piotra Ogrodzińskiego. Halina również czynnie angażowała się w pomoc Żydom
- Hannę (1924–?)[1][2].
Odznaczenia
- Tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata (1979)[1]