Beta Aquilae
| β Aql | |||||||||||||||||||||||
 Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
19h 55m 18,793s[1] | ||||||||||||||||||||||
| Deklinacja |
+06° 24′ 24,34″[1] | ||||||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) |
−481,91 ± 0,20 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||||||
| Prędkość radialna |
−40,07 ± 0,09 km/s[1] | ||||||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy | |||||||||||||||||||||||
| Typ widmowy |
G9,5 IV[1] | ||||||||||||||||||||||
| Masa | |||||||||||||||||||||||
| Promień | |||||||||||||||||||||||
| Jasność | |||||||||||||||||||||||
| Temperatura |
5300 K[2] | ||||||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Beta Aquilae (β Aql, Alshain) – gwiazda w gwiazdozbiorze Orła. Jest odległa od Słońca o ok. 45 lat świetlnych.
Nazwa
Gwiazda ta ma tradycyjną nazwę Alshain, która wywodzi się od perskiego شاهين ترازو šāhin tarāzu, co oznacza „szalę wagi” i odnosiło się dawniej do asteryzmu złożonego z tej gwiazdy, Altaira i Gamma Aquilae, której nazwa własna (Tarazed) pochodzi od drugiej części tego wyrażenia[2][3]. Grupa robocza Międzynarodowej Unii Astronomicznej do spraw uporządkowania nazewnictwa gwiazd zatwierdziła użycie nazwy Alshain dla określenia tej gwiazdy[4].
Charakterystyka
Alshain to żółty podolbrzym należący do typu widmowego G9,5. Ma temperaturę około 5300 K, nieco niższą od temperatury fotosfery Słońca. Jest on 6 razy jaśniejszy i ma promień około 3 razy większy niż promień Słońca. Mając masę o 30% większą niż masa Słońca, jest na dalszym etapie ewolucji niż ono, zakończył syntezę wodoru w hel w jądrze i zaczął zmieniać się w olbrzyma[2].
Beta Aquilae nie ma znanych planet ani dysku pyłowego, za to jest gwiazdą podwójną[2]. Składnik β Aql B o obserwowanej wielkości gwiazdowej 11,9m jest odległy na niebie o 13,4 sekundy kątowej od podolbrzyma (pomiar z 2015 r.)[5][6], a w przestrzeni o 175 au[2]. Jest to czerwony karzeł[2] należący do typu M3[6]. W odległości 214,8″ od Beta Aquilae A (pomiar z 2008 r.) widoczna jest też gwiazda o wielkości 11,24m, ale ma ona inny ruch własny i nie jest związana fizycznie z układem[5][7].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Beta Aquilae w bazie SIMBAD (ang.)
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Jim Kaler: ALSHAIN (Beta Aquilae). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2017-05-13]. (ang.).
- ↑ Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 57, 60. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-02-01. [dostęp 2017-05-13].
- 1 2 Mason et al.: WDS J19553+0624A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
- 1 2 bet Aql B w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ UCAC2 34007840 w bazie SIMBAD (ang.)