Betliar
 | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | |||
| Powiat | |||
| Starosta |
Július Farkašovský[1] | ||
| Powierzchnia |
24,67[2] km² | ||
| Wysokość |
343 m n.p.m. | ||
| Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|||
| Nr kierunkowy |
058 | ||
| Kod pocztowy |
049 21 | ||
| Tablice rejestracyjne |
RV | ||
Położenie na mapie kraju koszyckiego  | |||
Położenie na mapie Słowacji  | |||
 48°42′12,582″N 20°30′33,412″E/48,703495 20,509281 | |||
| Strona internetowa | |||
Betliar – wieś (obec) na Słowacji w zachodniej części kraju koszyckiego, w powiecie Rożniawa.
Położenie
Leży na wysokości ok. 340 m n.p.m. w północnej części Kotliny Rożniawskiej, u podnóży Rudaw Spiskich (a konkretnie: Gór Wołowskich). Znajduje się w dolinie rzeki Slanej, jednak większość zwartej zabudowy wsi rozłożona jest wzdłuż jej lewobrzeżnego dopływu, jakim jest Betliarsky potok.
Historia
Istniał już w XIII w. jako osada górników, poszukujących cennych kruszców w okolicznych górach[5]. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1330[6]. W kolejnych wiekach została ona dosiedlona przez osadników wołoskich. W wiekach XVIII-XIX w okolicy rozwinęło się górnictwo rud żelaza, a w samej wsi hutnictwo i przetwórstwo żelaza. Należała ona wówczas do możnego rodu szlacheckiego Andrássych, właścicieli zamku w niedalekiej Krásnej Hôrce[5].
Demografia
Według danych z dnia 31 grudnia 2012, wieś zamieszkiwało 940 osób, w tym 466 kobiet i 474 mężczyzn[7].
W 2001 roku rozkład populacji względem narodowości i przynależności etnicznej wyglądał następująco[8]:
- Słowacy – 94,96%
- Czesi – 0,59%
- Niemcy – 0,4%
- Romowie – 0,79%
- Rusini – 0,1%
- Ukraińcy – 0,4%
- Węgrzy – 1,68%
Ze względu na wyznawaną religię struktura mieszkańców kształtowała się w 2001 roku następująco[8]:
- Katolicy rzymscy – 32,31%
- Ewangelicy – 41,9%
- Prawosławni – 0,4%
- Ateiści – 19,37%
- Nie podano – 3,66%
Źródło: Štatistický úrad Slovenskej republiky
Zabytki
- Pałac Andrássych (słow. Kaštieľ v Betliari, Kaštieľ Andrášiovcov v Betliari) - pałac rodziny Andrássych z początku XVIII w., otoczony rozległym parkiem w stylu angielskim, obecnie muzeum;
- Kościół p.w. św. Elżbiety - rzymskokatolicki, murowany, pierwotnie gotycki z XIV w.;
- Kościół ewangelicki - tzw. tolerancyjny z 1794 r.
Przypisy
- ↑ Lista wybranych wójtów, burmistrzów gmin i miast w wyborach do organów gminy. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 24,67S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- 1 2 Jozef Ďurček a kolektív: Slovenské rudohorie. Volovské vrchy a Čierna hora. Bratislava: Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, 1988, s. 212-213, seria: Turistický sprievodca ČSSR č. 30.
- ↑ Statystyki ogólne miejscowości. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
- ↑ Dane statystyczne dotyczące liczby mieszkańców. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)]. (słow.).
- 1 2 Statystyki mieszkańców na podstawie spisu statystycznego z roku 2001. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
